паруша́ць гл. парушыць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

infringe

[ɪnˈfrɪndʒ]

v.t.

1) паруша́ць (зако́н, абяца́ньне, а́ўтарскія правы́)

2) (upon) паруша́ць чые́-н. правы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

destabilize

[,di:ˈsteɪbəlaɪz]

v.t.

паруша́ць раўнава́гу, дэстабілізава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

disrupt

[dɪsˈrʌpt]

v.

зрыва́ць, спыня́ць; падрыва́ць, перабіва́ць, паруша́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unsettle

[ʌnˈsetəl]

v.t.

паруша́ць распара́дак, спако́й; пахісну́ць; асла́біць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rock the boat

informal

разго́йдваць чо́вен, пару́шаць нарма́льны пара́дак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

violate

[ˈvaɪəleɪt]

v.t.

1) паруша́ць (зако́н, абяца́ньне)

2) апага́ньваць

3) гвалтава́ць, гва́лціць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

forswear

[fɔrˈswer]

-swore, -sworn v.

1) адрака́цца

2) ілжы́ва прысяга́ць; паруша́ць прыся́гу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

трыво́жыць

1. (парушаць спакой) benruhigen vt; stören vt;

2. (выклікаць трывогу) ufregen vt, in Srge verstzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

derange

[dɪˈreɪndʒ]

v.t.

1) разла́джваць, раскі́дваць (пля́ны), паруша́ць пара́дак

2) даво́дзіць да вар’я́цтва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)