трыво́жыць

1. (парушаць спакой) beúnruhigen vt; stören vt;

2. (выклікаць трывогу) áufregen vt, in Sórge versétzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)