данасі́ць​I, дано́шваць

1. (перанесці цалкам) das Trágen von etw. beénden; den Rest von etw. trágen*;

2. (знасіць зусім) (gänzlich) ábtragen* vt; ábnutzen vt (вопратку, абутак);

3. (закончыць цяжарнасць) áustragen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

break up (with)

а) разыхо́дзіцца (і пра жані́мства)

A fog breaks up — Разыхо́дзіцца імгла́

б) to break up business — зьліквідава́ць прадпрые́мства

to break up a meeting — зако́нчыць пасе́джаньне

A meeting broke up — Пасе́джаньне ско́нчылася

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зачыні́цца, зачыня́цца

1. sich schlíeßen*, zúgehen* vi (s), zúfallen* vi (s); ins Schloss fállen* (пра дзверы)

2. (закончыць працу) schlíeßen* vi;

магазі́н зачыня́ецца ў 8 гадзі́н das Geschäft schlíeßt um acht Uhr

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адвучы́цца

1. (ад чаго-н.) verlérnen vt (наўмысна), sich (D) etw. ábgewöhnen (наўмысна); ábkommen* vi (s) (von D);

адвучы́цца ад дурно́й звы́чкі éine schléchte Gewóhnheit áblegen;

2. (закончыць навучанне) áuslernen vi, fértig studíeren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дасто́йны разм.

1. (варты чаго-н.) wert; würdig;

дасто́йны ўва́гі bemérkenswert;

дасто́йны пахвалы́ lóbenswert;

дасто́йны перайма́ння náchahmenswert; náchahmungswürdig;

2. гл. годны

2.дастрачы́ць

1. (закончыць шыць) fértig ábnähen, stéppen vt; das Nähen beénden;

2. (да якога-н месца) nähen bis (A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

dispatch

[dɪˈspætʃ]

1.

v.t.

1) высыла́ць, адсыла́ць, пасыла́ць

to dispatch a telegram — вы́слаць тэлегра́му

2) ху́тка зрабі́ць

to dispatch one’s lunch — ху́тка папалу́днаваць

3) зако́нчыць, забі́ць

4) адпра́віць, пазбы́цца каго́-чаго́

2.

n.

1) вы́сылка, адпра́ўка f.

2) дыпляматы́чная дэпэ́ша, паведамле́ньне

3) спра́ўнасьць

4) аге́нцтва для даста́ўкі тава́ру

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

завярша́ць, завяршы́ць

1. (закончыць) vollénden vt; beénden vt, (áb)schlíeßen* vt, zum Ábschluss bríngen*;

2. (зрабіць верху чым-н.) zúspitzen vt;

завярша́ць стог den Schóber fértig máchen;

3. (з’явіцца канцом чаго-н.) beénden vt, krönen vt;

завярша́ць по́спехам mit Erfólg krönen;

завярша́ць спра́ву das Geschäft ábwickeln [ábschließen*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

complete

[kəmˈpli:t]

1.

adj.

1) по́ўны, цэ́лы

complete set of works — по́ўны збор тво́раў

2) уве́сь, уся́, усё; цэ́лы

to devote a complete day to studies — прысьвяці́ць цэ́лы дзень наву́цы

3) ско́нчаны, зро́блены

4) по́ўны, абсалю́тны

a complete surprise (happiness) — по́ўная неспадзе́ўка

2.

v.t.

1) зако́нчыць, ско́нчыць, завяршы́ць

2) дапо́ўніць, укамплектава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

áussprechen

*

1.

vt вымаўля́ць; выка́зваць

éinen Wunsch ~ — выка́зваць жада́нне

2.

vi

1) пераста́ць гавары́ць, зако́нчыць прамо́ву

2) дагавары́ць да канца́

lássen Sie ihn ~ — да́йце яму́ дагавары́ць

3.

(sich) выка́звацца

1.

(für A) у падтры́мку (чаго-н.)

2) праяўля́цца, выяўля́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

канча́ць разм.

1. énden vt, beéndigen vt; vollénden vt (завяршыць); schlíeßen* vt; áufhören vi (inf + zu) (закончыць);

канча́ць з чым-н. mit etw. (D) Schluss máchen;

канча́ць рабо́ту [зме́ну] (на заводзе) Féierabend máchen;

2. (навуч. установу) absolvíeren [-´vi:-] vt, beénden vt;

◊

дрэ́нна [ке́пска] канча́ць schlecht [böse, schlimm] énden [áusgehen*], ein schlímmes Énde néhmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)