Давесці да канца; завяршыць, скончыць.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Давесці да канца; завяршыць, скончыць.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| зако́нчу | зако́нчым | |
| зако́нчыш | зако́нчыце | |
| зако́нчаць | ||
| Прошлы час | ||
| зако́нчыў | зако́нчылі | |
| зако́нчыла | ||
| зако́нчыла | ||
| Загадны лад | ||
| зако́нчы | зако́нчыце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| зако́нчыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Давесці да канца; завяршыць, скончыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
зака́нчваць
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зако́нчить
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
око́нчить
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
давяза́ць, -вяжу́, -вя́жаш, -вя́жа; -вяжы́; -вя́заны;
1.
2.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падаво́рваць, -аю, -аеш, -ае; -аны;
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)