зако́нчыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
зако́нчу | зако́нчым | |
зако́нчыш | зако́нчыце | |
зако́нчыць | зако́нчаць | |
Прошлы час | ||
зако́нчыў | зако́нчылі | |
зако́нчыла | ||
зако́нчыла | ||
Загадны лад | ||
зако́нчы | зако́нчыце | |
Дзеепрыслоўе | ||
зако́нчыўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)