зако́нчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зако́нчу зако́нчым
2-я ас. зако́нчыш зако́нчыце
3-я ас. зако́нчыць зако́нчаць
Прошлы час
м. зако́нчыў зако́нчылі
ж. зако́нчыла
н. зако́нчыла
Загадны лад
2-я ас. зако́нчы зако́нчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час зако́нчыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)