úmbringen

* vt забіва́ць

sich ~ — налажы́ць на сябе́ ру́кі; разм. дабі́ць сябе́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

slaughter

[ˈslɔtər]

1.

n.

1) забо́й -ю m., забіва́ньне, зарэ́з -у m.

slaughter of animals for food — забо́й жывёлы на мя́са

2) разьня́ f.

2.

v.t.

1) рэ́заць, забіва́ць (жывёлу на мя́са)

2) ма́сава забіва́ць (на вайне́, падча́с рэпрэ́сіяў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

butcher

[ˈbʊtʃər]

1.

n.

1) мясьні́к -а́ m.; разьні́к -а́ m.

2) брута́льны забо́йца

2.

v.t.

1) забіва́ць, рэ́заць (на мя́са)

a butchered animal — зарэ́заная жывёліна

2) брута́льна забіва́ць

3) псава́ць, парта́чыць

The tailor has butchered his suit — Краве́ц спарта́чыў яго́ны гарніту́р

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tótmachen

аддз. vt разм. забіва́ць

sich für j-n [für etw.] nicht ~ — не рабі́ць нічо́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

extinguish

[ɪkˈstɪŋgwɪʃ]

v.t.

1) гасі́ць (аго́нь, ля́мпу), тушы́ць

2) зьнішча́ць, забіва́ць (надзе́ю)

3) зацьмява́ць

4) касава́ць (правы́), рабі́ць нява́жным (прэтэ́нзіі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

machinegun

[məˈʃi:ngʌn]

1.

v.t.

абстрэ́льваць, страля́ць з кулямёта; забіва́ць або́ ра́ніць агнём з кулямёта

2.

adj.

кулямётны

machine-gun fire — кулямётны аго́нь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

occlude

[əˈklu:d]

v.

1) забіва́ць; затыка́ць; зачыня́ць (прахо́д)

2) Chem. убіра́ць (га́зы)

3) Dentistry шчы́льна сыхо́дзіцца (пра зу́бы ве́рхняй і ні́жняй сківі́цы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vernágeln

vt

1) забіва́ць цвіка́мі

2) падко́ўваць (каня)

er ist wie vernágelt — разм. ён дурны́ як пень

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рэ́заць

1. schnéiden* vt;

2. (забіваць) schláchten vt, ábstechen* vt;

3. (аперыраваць) operíeren vt, schnéiden* vt;

рэ́заць слых [ву́ха] die Óhren beléidigen, in den Óhren géllen;

◊ рэ́заць пра́ўду ў во́чы разм geráde heraussagen, die Wáhrheit ins Gesícht ságen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

éinkeilen

1.

vt забіва́ць, заганя́ць (клін); закліно́ўваць

wir wáren in der Ménschenmenge éingekeilt — нас заці́снулі ў нато́ўпе

2.

(sich) уклі́ньвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)