éinkeilen
1.
vt забіва́ць, заганя́ць (клін); закліно́ўваць
wir wáren in der Ménschenmenge éingekeilt — нас заці́снулі ў нато́ўпе
2.
(sich) уклі́ньвацца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)