забіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. забіць¹.

2. без дап. Пападаць, пранікаць (пра струмені вады, снег і пад.).

Прыкрыць брызентам, каб дождж не забіваў.

3. Душыць, мучыць (пра кашаль).

Кашаль забівае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

забіва́ць несов.

1. убива́ть, умерщвля́ть; (пулей и т.п. — ещё) сража́ть;

2. (гвоздь и т.п.) забива́ть, вбива́ть, вкола́чивать;

3. (наглухо закрывать чем-л.) закола́чивать, заде́лывать;

4. забива́ть, засоря́ть;

5. спорт. забива́ть;

1-5 см. забі́ць 1-5;

з. ба́кі — втира́ть очки́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

забіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

1. Незак. да забіць ​1.

2. без дап. Пападаць, пранікаць (пра струмені вады, пыл, снег і пад.). З боку двара.. ляпілася некалькі дашчаных сенцаў. Вузкія, абшытыя знадворку стужкамі бляхі, каб не забіваў дождж, яны стаялі радком. Ракітны.

3. Душыць, мучыць (пра кашаль). Кашаль забівае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забіва́цьII

1. (цвік у сцяну і г. д.) schlgen* vt; znageln vt, verngeln vt (цвікамі); zstopfen vt, verstpfen vt (заткнуць);

2. спарт:

забіва́ць гол ein Tor scheßen*;

3. (на смерць) ttschlagen* аддз vt, erschlgen* vt; ermrden vt (наўмысна);

забіва́ць каму-н галаву́ драбязо́й [глу́пствамі] j-m die hren breden [voll schwätzen]; j-n mit sinem Geschwätz nrven [-fn];

забіва́ць сабе́ чым галаву́ sich (D) etw. steif und fest inbilden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

забіва́цьI

1. töten vt, mbringen* vt, ermrden vt;

2. (папа дацьпра ваду, пыл, снег) gelngen vi (s), hininkommen* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

забі́ць¹, -б’ю́, -б’е́ш, -б’е́; -б’ём, -б’яце́, -б’ю́ць; -бі; -бі́ты; зак.

1. каго (што). Пазбавіць жыцця або змучыць пабоямі.

З. з ружжа.

Пагражаць з.

З. да паўсмерці.

2. перан., каго (што). Запалохаць, пазбавіць здольнасці супраціўляцца.

З. чалавека маральна.

3. каго (што). Зарэзаць, закалоць на бойні ці на прамысловым паляванні (спец.).

З. свінню на сала.

З. звера.

4. што. Убіць глыбока, да канца; увагнаць.

З. цвік у сцяну.

5. што. Ударамі, рэзкімі штуршкамі загнаць куды-н.

З. гол (загнаць мяч у вароты). З. шар у лузу (на більярдзе).

6. што. Закрыць наглуха, прыбіўшы дошкі і пад.

З. вокны дошкамі.

7. што. Напоўніць да канца чым-н.; закупорыць.

Пясок забіў трубу.

8. зак. да забіваць (у 3 знач.).

Забіць галаву каму чым (разм.) — абцяжарыць памяць чым-н. непатрэбным.

Хоць забі (разм.) — пра немагчымасць што-н. зрабіць.

|| незак. забіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. забо́й, -ю, м. (да 3 знач.).

З. жывёлы.

|| прым. забо́йны, -ая, -ае (паводле 3 знач.; спец.).

З. цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Ба́хі забіва́ць ’зракацца сваіх слоў ці ўчынкаў’ (КЭС, лаг.). Здаецца, таго ж паходжання, што і ба́кі забіва́ць ’дурыць’ (гл. пад ба́кі), але фанетыка слова незразумелая (дыялектная дэфармацыя ці ўплыў слоў тыпу ба́харь, ’краснабай’?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

клінава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; незак., што (разм.).

Забіваць клін; закліноўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

па́ля, -і, ж.

Бервяно, брус, забіты ў грунт для апоры ў збудаваннях.

Забіваць палі.

Мост на палях.

|| прым. па́левы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

забира́тьII несов. (заделывать, заколачивать) забіва́ць; (загораживать) загаро́джваць;

забира́ть окно́ до́сками забіва́ць акно́ до́шкамі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)