Verbum

stürmen

1.

vt атакава́ць, штурмава́ць, браць пры́ступам

ein Haus ~ — уварва́цца ў дом

éine Tür ~ — лама́цца ў дзве́ры

2.

vi

1) (h) бушава́ць (пра вецер)

2) (s) спяша́цца, не́сціся, кі́дацца

álle stürmten auf den Platz — усе́ паспяша́ліся [пане́сліся, кі́нуліся] на пло́шчу

◊ den Hímmel ~ — дамага́цца немагчы́мага

rot

1. a

1) чырво́ны;

~ wérden, ~ ánlaufen*, ~en Kopf bekómmen* пачырване́ць (ад сораму і г.д.);

j-n ~ máchen прыму́сіць каго́-н. пачырване́ць

2) румя́ны

3) рджы, руды́ (пра валасы)

2. adv: etw. ~ ánstreichen* пафарбава́ць што-н. у чырво́ны ко́лер; падкрэ́сліць [паме́ціць] што-н. чырво́ным

gefállen

I

1.

part II ад fállen* i gefállen

*

2.

a

1) забі́ты, які́ загі́нуў (у баі)

2) спу́шчаны (пра пятлю на панчосе і г.д.)

II

* vi падаба́цца, быць да спадо́бы

sich (D) etw. ~ lássen* — цярпе́ць (што-н.), трыва́ць, міры́цца (з чым-н.)

híngehen

* vi (s)

1) ісці́, пайсці́

2) прахо́дзіць (пра час)

3) разм. паме́рці, скана́ць

4)

über etw. (A) ~ — злёгку закрану́ць (што-н.) у размо́ве

j-m éine Gróbheit ~ lássen* — сцярпе́ць чыю́-н. гру́басць

das geht so in éinem hin — гэ́та бу́дзе вы́рашана [зро́блена] адначасо́ва [мімахо́дзь]

máhnen

vt

1) (an, um A, wegen G) напамі- на́ць (пра што-н.)

2) (vor D) перасцерага́ць (ад чаго-н.)

vor Sórglosigkeit ~ — папярэ́джваць ад бесклапо́тнасці

3) (zu D) закліка́ць (да чаго-н.)

zur Órdnung ~ — закліка́ць да пара́дку

zur Éile ~ — застаўля́ць спяша́цца, прыспе́шваць

béißen

*

1.

vt

1) куса́ць, джа́ліць

auf die Zúnge ~ — прыкусі́ць язы́к (тс. перан.)

um sich (A) ~ — агрыза́цца

nichts zu ~ háben — не мець ні кава́лка хле́ба

2) то́ркаць (пра рыбу)

2.

vi пячы́, шчыпа́ць

der Rauch beißt in die Áugen — дым есць во́чы

zúnehmen

*

1.

vi

1) павялі́чвацца, прыбыва́ць (пра ваду); узмацня́цца, узраста́ць

an Verstánd ~ — паразумне́ць, стаць разумне́йшым

2)

an Gewícht ~ — паўне́ць; прыбаўля́цца ў вазе́

2.

vt

1) прыбаўля́ць, далуча́ць, браць дадатко́ва

2) прыбаўля́ць у вазе́

er hat zwei Kílo zúgenommen — ён папра́віўся на два кілагра́мы

durchschlagen

I dúrchschlagen

*

1.

vt

1) прабіва́ць

2) працэ́джваць

2.

vi прахо́дзіць (наскрозь); прапуска́ць (пра паперу)

3.

(sich)

1) прабі́цца (цераз акружэнне)

2) перабіва́цца, зво́дзіць канцы́ з канца́мі

sich recht und schlecht ~ — не́як зве́сці канцы́ з канца́мі

II durchschlágen

* vt прабіва́ць (дзірку)

durchziehen

I dúrchziehen

*

1.

vt праця́гваць

2.

vi (s) прахо́дзіць, праязджа́ць

3) прадзіма́ць, цягну́ць (пра вецер)

3.

(sich) цягну́цца, прахо́дзіць

(тс.перан.)

II durchzíehen

* vt

1) праязджа́ць (мясцовасць), вандрава́ць (дзе-н.)

2) зрэ́зваць, перасяка́ць, баразні́ць

ein von Fúrchen durchzógenes Gesícht — твар, пакры́ты маршчы́намі