durchziehen

I drchziehen

*

1.

vt праця́гваць

2.

vi (s) прахо́дзіць, праязджа́ць

3) прадзіма́ць, цягну́ць (пра вецер)

3.

(sich) цягну́цца, прахо́дзіць

(тс.перан.)

II durchzehen

* vt

1) праязджа́ць (мясцовасць), вандрава́ць (дзе-н.)

2) зрэ́зваць, перасяка́ць, баразні́ць

ein von Frchen durchzgenes Gescht — твар, пакры́ты маршчы́намі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)