Verbum

mítrechnen

vi уключа́ць (у лік), прылі- ча́ць

das réchnet nicht mit! — гэ́та не ў лік!, гэ́та не лі́чыцца!

éinschließen

*

1.

vt

1) замыка́ць

2) акружа́ць, атача́ць

3) уключа́ць

die Betréuung mit éingeschlossen — уключа́ючы абслуго́ўванне

2.

(sich) зачыня́цца

erfássen

I

vt

1) хапа́ць, лаві́ць

2) разуме́ць, ске́міць

3) ахапля́ць, уключа́ць

4) зачапі́ць, нае́хаць, збіць

II

vt с.-г. нарыхто́ўваць

schálten

I

vt эл. уключа́ць, злуча́ць, пераключа́ць

II

vi (über A, mit D) распараджа́цца чым-н.

~ und wálten — распараджа́цца [гаспада́рыць] паво́дле свайго́ меркава́ння

umschlíeßen

* vt

1) а(б)кружа́ць (што-н., напр., сцяной)

2) а(б)хо́пліваць; абдыма́ць

3) абляга́ць (пра адзенне)

4) уключа́ць (напр., пра рэзалюцыю)

éinrücken

1.

vt (in A) устаўля́ць, змяшча́ць, уключа́ць (у што-н)

2.

vi (s) вайск.

1) паступа́ць (на службу)

2) уступа́ць, увахо́дзіць (у горад)

begréifen

* vt

1) разуме́ць, зразуме́ць, спасціга́ць, ця́міць

2) (in sich D) уключа́ць, утры́мліваць у сабе́

das Buch begréift víele Probléme in sich — кні́га змяшча́е мно́га прабле́м

éinfügen

1.

vt

1) устаўля́ць, укла́дваць, урабля́ць, прыла́джваць

2) устаўля́ць, уключа́ць (у спіс)

2.

(sich)

(in A)

1) уключа́цца (у што-н.)

2) прывыка́ць (да чаго-н.), звыка́цца (з чым-н.)