jerk
[dʒɜ:rk]
1.
n.
1) рапто́ўны штуршо́к або́ зрух зь ме́сца
2) су́таргавае пато́ргваньне му́скула
3) Sl. абмежава́ны, недалёкі чалаве́к, дурань -ня m.
2.
v.t.
1) рэ́зка выхо́пваць
2) рэ́зкім ру́хам пака́зваць на што, то́ргаць
3) адры́віста гавары́ць
3.
v.i.
ру́хацца рэ́зкімі штуршка́мі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
áufwerfen
* vt
1) адчыня́ць (рэзка), расчыня́ць
2) капа́ць (яму)
3) насыпа́ць (земляное ўзвышэнне)
4) ускі́дваць (галаву)
5) кі́даць уве́рх, накі́дваць
6) узніма́ць, закрана́ць (пытанне)
◊ viel Staub ~ — узня́ць вэ́рхал
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
schroff
1.
a круты́, стро́мы, рэ́зкі
éine ~ e Áblehnung — катэгары́чная адмо́ва
ein ~er Übergang — рэ́зкі перахо́д
2.
adv рэ́зка, наадрэ́з
etw. ~ von der Hand wéisen* — наадрэ́з адмо́віць у чым-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
wrench
[rentʃ]
1.
n.
1) га́ечны ключ
2) рыво́к -ўка́ m.
to give it a sudden wrench — рапто́ўна пацягну́ць за што, рэ́зка ірвану́ць, таргану́ць што
The knob broke off when he gave it a sudden wrench — Кля́мка адлама́лася, калі́ ён рэ́зка пацягну́ў яе́
3) зьвіх, вы́віх -у m.
4) Figur. туга́, журба́ f.; боль -ю m.
it was a wrench to leave the old home — Балю́ча было́ пакіда́ць стары́ дом
5) Figur. перакру́чаньне (значэ́ньня, сэ́нсу)
2.
v.t.
1) выкру́чваць; вырыва́ць
The police officer wrenched the gun out of the man’s hand — Міліцыя́нт вы́рваў рэвальвэ́р з рук чалаве́ка
2) выві́хваць
He wrenched his arm — Ён вы́віхнуў руку́
3) перакру́чваць (значэ́ньне, сэнс)
•
- throw a wrench into
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
umschlagen
I úmschlagen
*
1.
vt
1) надзява́ць, накі́нуць
2) абго́ртваць, абмо́тваць
3) адгіна́ць (каўнер)
4) пераго́ртваць (старонку)
5) перагружа́ць (тавар)
6) пераку́льваць, зва́льваць
2.
vi (s)
1) рэ́зка мяня́цца (пра вецер і г.д.)
2) пераку́львацца, абаро́чвацца
II umschlágen
* vt заваро́чваць, заго́ртваць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
áusschlagen
*
1.
vt
1) выбіва́ць
2) (mit D) абіва́ць, абшыва́ць (чым-н.)
3) адхіля́ць, адмаўля́ць
j-m etw. ~ — рэ́зка адмо́віць каму́-н. у чым-н.
2.
vi
1) (h) брыка́цца
2) (s) распуска́цца (пра пупышкі)
3) (s) канча́цца
die Sáche schlug zu séinem Gúnsten aus — спра́ва павярну́лася на яго́ кары́сць
4) (s) прабіва́цца (пра полымя); выступа́ць на паве́рхню; мед. высыпа́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
scharf
1.
a во́стры
2) рэ́зкі, прані́злівы
3) е́дкі
4) во́стры, то́нкі (пра слых)
5) мо́цны (пра акуляры)
~e Patrónen — баявы́я патро́ны [набо́і]
ein ~er Schuss — тра́пны стрэл
auf j-n [auf etw.] ~ sein — мо́цна ціка́віцца кім-н. [чым-н.]; разм. пра́гнуць, мо́цна хаце́ць [жада́ць] (чаго-н.), ква́піцца (на што-н.)
2.
adv
1) во́стра (навастрыць)
2) дакла́дна; ува́жліва; пі́льна
~ bewáchen — пі́льна ахо́ўваць
3) рашу́ча; рэ́зка; энергі́чна
~ dúrсhgreifen* — прыня́ць рашу́чыя ме́ры
~ máchen — падбухто́рваць, ве́сці кампа́нію супро́ць каго́-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
wénden
* vi
1.
vt
1) (толькі па слаб.спр.) пераваро́чваць; ніцава́ць (вопратку)
2) паваро́чваць, варо́чаць; круці́ць
kein Áuge von j-m ~ — не зво́дзіць вачэ́й з каго́-н.
das Heu ~ — варо́чаць се́на
bítte ~! — глядзі́ на адваро́це!
3) (an A) тра́ціць, выдатко́ўваць, расхо́даваць (што-н. на што-н.)
er hat viel Mühe und Kraft darán gewándt — ён прыкла́ў да гэ́тага мно́га сіл і намага́нняў
4) (толькі па слаб.спр.) паваро́чваць (назад)
2.
(sich)
1) паваро́чвацца; абаро́чвацца
sich zur Flucht ~ — кі́нуцца [пусці́цца] наўцёкі
2) (an j-n) звярта́цца (да каго-н.)
3) (толькі па слаб. спр.) мяня́цца, перамяня́цца (пра надвор’е і г.д.)
◊ das Blatt hat sich gewéndet — ≅ сітуа́цыя (рэ́зка) змяні́лася
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)