рэ́зка² гл. рэзаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэ́зка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
рэ́зка разчэ́й -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рэ́зка¹, -і, ДМ -зцы, ж.

Дробна парэзаная салома; сечка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэ́зка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. рэ́зка
Р. рэ́зкі
Д. рэ́зцы
В. рэ́зку
Т. рэ́зкай
рэ́зкаю
М. рэ́зцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рэ́зка I сущ., ж. ре́зка;

р. хле́ба — ре́зка хле́ба

рэ́зка II нареч., в разн. знач. ре́зко; см. рэ́зкі 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэ́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. рэзаць (у 1 знач.).

2. Дробна парэзаная салома; сечка. Калі бульба добрая ўродзіць, то тады аддадзім салому людзям, а калі не, то прыйдзецца не аддаваць. Пойдзе на рэзку каровам. Гаўрылкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэзка

т. 13, с. 560

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рэ́зка прысл

1. (рухацца) hástig, héftig;

2. (гучаць) schrill, géllend, schnéidend;

3. (выказвацца) schroff, scharf, héftig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Рэ́зка ’сечка’ (Мат. Гом.), ’сечка; сячкарня’ (докш., воран., Сл. ПЗБ), рэ́ска, рэзь ’сечка’ (ЛА, 2), рэ́ска ’тс’ (З нар. сл., Нар. сл., Янк. Мат.), рэ́зка ’палоска (поля); загон’ (Мат. Гом.; раг., Сл. ПЗБ; Сцяшк. Сл., ТС, Яшк.), рэ́зы ’тс’ (калінк., Сл. ПЗБ), рэ́ска ’тс’ (ЛА, 3), ’адрэзаная галінка’ (пін., Сл. ПЗБ, ТС). Параўн. в.-луж. režanc ’флянец’, славацк. rezok ’тс’, літ. rãžas ’сухі прут’. Ад рэзаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рэ́зка

1. Вузкая палоска лугу, поля (Бял. Матэр.).

2. Мера зямлі каля 10 дзесяцін (Стол.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)