Verbum

áusschlagen

*

1.

vt

1) выбіва́ць

2) (mit D) абіва́ць, абшыва́ць (чым-н.)

3) адхіля́ць, адмаўля́ць

j-m etw. ~ — рэ́зка адмо́віць каму́-н. у чым-н.

2.

vi

1) (h) брыка́цца

2) (s) распуска́цца (пра пупышкі)

3) (s) канча́цца

die Sáche schlug zu séinem Gúnsten aus — спра́ва павярну́лася на яго́ кары́сць

4) (s) прабіва́цца (пра полымя); выступа́ць на паве́рхню; мед. высыпа́ць