erséhen

* vt

1) уба́чыць

daráus ist zu ~ — з гэ́тага віда́ць…

2) абіра́ць, выбіра́ць

den ríchtigen Áugenblick ~ — вы́чакаць зру́чны мо́мант

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

opportún

1.

a своечасо́вы; спрыя́льны, зру́чны

etw. für ~ hálten* — лічы́ць што-н. магчы́мым [прыма́льным, дапушча́льным]

2.

adv своечасо́ва, дарэ́чы, у са́мы час

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

падвярну́цца

1. (пра што-н у вопратцы і пад.) sich úmschlagen*;

2. (пра нагу) éinknicken vi (s), sich verrénken;

3. разм (здарыцца) sich bíeten*;

падвярну́ўся зру́чны вы́падак es bot sich éine günstige Gelégenheit

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

comfortable

[ˈkʌmpftəbəl]

adj.

1) выго́дны, зру́чны

This chair is comfortable — Гэ́тае крэ́сла выго́днае

2) ёмкі, уту́льны

3) супако́йны, спако́йны, бестурбо́тны

a comfortable sleep — спако́йны сон

to feel comfortable — чу́цца спако́йным, задаво́леным

4) informal дастатко́вы, ла́дны (заро́бак); зна́чны, перава́жны (бальшыня́ галасо́ў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

geéignet

a (zu D, für A) прыда́тны (да чаго-н., для чаго-н.); зру́чны

in ~er Wéise — нале́жным чы́нам

der ~e Áugenblick — спрыя́льны мо́мант

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вылуча́ць, вы́лучыць

1. (выдзеліць) áussuchen vt, wählen vt;

2. (прапанаваць, выставіць) vórbringen* vt; vórschlagen* vt;

вылуча́ць на пе́ршы план in den Vórdergrund rücken [stéllen];

вылуча́ць у дэпута́ты zum Ábgeordneten nominíeren [vórschlagen*];

3. (падабраць, знайсці) fángen* vt, áuffangen* vt;

вылуча́ць зру́чны мо́мант éinen Zéitpunkt ábpassen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ríchtig

1. a

1) слу́шны, пра́вільны, дакла́дны, сапра́ўдны;

ein ~er Zéitpunkt зру́чны мо́мант;

du hast das Ríchtige getróffen ты папа́ў у кро́пку

2) сапра́ўдны;

er ist ein ~er Spórtler ён сапра́ўдны спартсме́н

3) адпаве́дны, сапра́ўдны, справядлі́вы (пра цану і г.д.)

2. adv пра́вільна; на са́май спра́ве;

ganz ~ зусі́м [ца́лкам] пра́вільна;

es war ~ nett гэ́та было́ ве́льмі мі́ла [прые́мна];

~ máchen разм. апла́чваць (рахунак);

~ stéllen папраўля́ць, удакладня́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bíeten

*

1.

vt

1) прапано́ўваць; дава́ць; выяўля́ць

j-m den Arm ~ — узя́ць каго́-н. пад руку́

j-m die Hand zur Begrüßung ~ — працягну́ць [пада́ць] каму́-н. руку́ для прывіта́ння

2) выяўля́ць

schwáche Séiten ~ — выяўля́ць слабы́я ме́сцы

3) дава́ць адпо́р, ака́зваць супраціўле́нне

dem König Schach ~ — шахм. аб’яві́ць шах каралр

er lässt sich (D) álles ~ — яго́ мо́жна знява́жыць як хо́чаш, у яго́ няма́ пачуцця́ ўла́снай го́днасці

2.

(sich) выпада́ць

(пра зручныя моманты)

es bot sich éine günstige Gelégenheit — вы́даўся зру́чны вы́падак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gain

I [geɪn]

1.

v.t.

1) выйграва́ць

to gain time — вы́йграць час

2) атры́мваць, забясьпе́чваць (сабе́)

3) дамага́цца, дасяга́ць

4) сьпяша́цца (пра гадзі́ньнік)

5) выга́дваць

How much do I gain by that? — Ко́лькі я вы́гадаю гэ́тым?

6) прыбыва́ць; дабіра́цца; дасяга́ць

The swimmer gained the shore — Плыве́ц дасягну́ў бе́рагу

7) дадава́ць

to gain weight — прыбы́ць на вазе́

to gain strength — набіра́цца сі́лаў

2.

v.i.

1) прыно́сіць кары́сьць, быць кары́сным; мець кары́сьць, карыста́ць

2) рабі́ць по́ступ

3.

n.

1) прыбы́так -ку m.; прыро́ст -у m. (ху́ткасьці); вы́йгрыш -у m.; кары́сьць f.

2) прыбыва́ньне, павелічэ́ньне n.

3) нажы́ва f.

Greed is love of gain — Пра́гнасьць — гэ́та імкне́ньне да нажы́вы

gain on or upon — даганя́ць

gain over — перакана́ць, перацягну́ць на свой бок

gains — прыбы́ткі, заро́бкі pl.; дахо́д -у m.

II [geɪn]

adj.

1) выго́дны; кары́сны; адпаве́дны

2) зру́чны; спра́ўны, уме́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вы́падак м

1. Fall m -(e)s, Fälle; Vórfall m, Begébenheit f -, -en; Geschéhnis n -ses, -se, Vórkommnis n -ses, -se (здарэнне); Zwíschenfall m (інцыдэнт);

няшча́сны вы́падак Únglücksfall m, Únfall m;

спрэ́чны вы́падак Stréitfall m;

выклю́чны [надзвыча́йны] вы́падак Áusnahmefall m, Sónderfall m;

2. (зручны момант) Gelégenheit f , -en;

карыста́цца вы́падкам éine Gelégenheit nútzen;

пры вы́падку bei Gelégenheit, gelégentlich;

3. (выпадковасць) Zúfall m -s, -fälle;

у вы́падку (чаго-н) im Fálle (G);

у вы́падку калі́… im Fall, dass…;

у гэ́тым вы́падку gegébenenfalls; im vórliegenden Fall;

на ўся́(ля́)кі вы́падак auf [für] jeden Fall, auf álle Fälle;

ні ў які́м вы́падку kéinesfalls, auf kéinen Fall;

у кра́йнім вы́падку nótfalls, im äußersten Fall, im Nótfall;

у адваро́тным вы́падку ánder(e)nfalls, im entgégengesetzten Fall, sonst, ansónsten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)