ánbinden

*

1.

vt прывя́зваць

2.

vi (mit D)

1) завя́зваць знаёмства

2) пача́ць свары́цца (з кім-н.)

◊ éinen Bären ~ — зале́зці ў доўг

kurz ángebunden — рэ́зкі, няла́скавы, няве́тлівы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вялі́кі

1. (значны велічынёю) groß;

2. (выдатны) groß;

вялі́кі вучо́ны ein gróßer Geléhrter [Wíssenschaftler];

3. разм. (дарослы) erwáchsen, groß;

4. (колькасна шматлікі) groß, víelfach;

вялі́кае знаёмства ein gróßer Bekánntenkreis;

вялі́кія гро́шы viel Geld;

вялі́кі па́лец Dáumen m -s, - (рукі); der gróße Zeh, die gróße Zehe - (нагі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

knowledge

[ˈnɑ:lɪdʒ]

n.

1) ве́да f.; наву́ка f.

a branch of knowledge — галіна́ ве́ды

2) ве́даньне n., паінфармава́насьць f.

it came to my knowledge — Мне ста́ла ве́дама

to (the best of) my knowledge — нако́лькі мне ве́дама

3) знаёмства, ве́даньне n., ве́стка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

association

[ə,soʊsiˈeɪʃən]

n.

1) су́вязь f.; дачыне́ньні pl. only; бліжэ́йшае знаёмства

2) аб’ядна́ньне, згуртава́ньне n.; хаўру́с -у m., тава́рыства n., асацыя́цыя f.

the young people’s association — згуртава́ньне мо́ладзі

3) сябро́ўства, партнэ́рства n., су́палка, су́вязь, асацыя́цыя f.

association of ideas — су́вязь ду́мак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ánknüpfen

1.

vt

1) прывя́зваць

2) завя́зваць (знаёмства); распачына́ць (размову)

2.

vi

1) (an A) зыхо́дзіць (з чаго-н.)

an etw. (A) anknüpfend — зыхо́дзячы з чаго́-н.; у су́вязі (з чым-н.)

2) праця́гваць (што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

узнаві́ць, узнаўля́ць

1. (стварыць нанова) wíeder erzéugen;

эк. reproduzíeren vt;

эк. узнаві́ць капіта́л das Kapitál reproduzíeren [ernéuern];

2. (адрадзіць, аднавіць) wíeder áufnehmen*; ernéuern vt;

3. (пачаць спачатку) áuffrischen vt, wíeder áufnehmen*;

узнаві́ць знаёмства éine Bekánntschaft áuffrischen;

узнаві́ць сябро́ўства éine Fréundschaft áuffrischen [wíeder belében);

4. (аднавіць, вярнуць) wiederhérstellen аддз. vt, neu scháffen* (вобраз і г. д.);

узнаві́ць што-н. у па́мяці sich (D) vergégenwärtigen, sich (D) etw. ins Gedächtnis zurückrufen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

consort

I [ˈkɑ:nsɔrt]

1.

n.

1) муж -а m.; жо́нка f.

queen consort — жо́нка караля́

king consort — муж карале́вы

2) вадапла́ў, які́ суправаджа́е другі́

3) супо́льнік -а m.; кампаньён -а m.; тава́рыш -а m.

2. [kənˈsɔrt]

v.i.

1) вадзі́цца, ве́сьці знаёмства, мець зно́сіны

2) згаджа́цца, супада́ць, гарманізава́ць

3.

v.t.

лучы́цца, вяза́цца; нала́джваць су́вязь

II [ˈkɑ:nsɔrt]

n.

1) пагадне́ньне n., зго́да f.

2) сугу́чнасьць, гармо́нія f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

acquaintance

[əˈkweɪntəns]

n., pl. -ances

1) знаёмы -ага m., знаёмая f.

He had many acquaintances but few friends — Ён меў шмат знаёмых, а́ле ма́ла пры́яцеляў

2) знаёмства; ве́даньне n.

I have some acquaintance with French, but I do not know it well — Я крыху́ знаёмы з францу́скай мо́вай, але ня ве́даю яе́ до́бра

a man of wide acquaintance — чалаве́к з шыро́кімі знаёмствамі

•

- cultivate the acquaintance of someone

- make the acquaintance of

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

contact

[ˈkɑ:ntækt]

1.

n.

1) сутыка́ньне n., канта́кт -у m.

to be in contact — сутыка́цца, быць у канта́кце

to come into contact —

а) сутыкну́цца

б) увайсьці́ ў канта́кт

2)

а) су́вязь f., знаёмства n.

б) кары́сныя знаёмствы

в) сувязны́ -о́га m. (асо́ба)

3) Electr.

а) спалучэ́ньне

to make (to break) contact — улучы́ць (вы́лучыць) ток

б) лу́чнік, уключа́льнік -а m. (электры́чны)

2.

adj.

канта́ктны, датыка́льны, сувязны́

3.

v.t.

спалуча́ць, сутыка́ць

4.

v.i.

1) сутыка́цца

2) нала́джваць су́вязь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

заве́сці

1. (даставіць) (hín)führen vt; (hín)bríngen* vt;

2. (устанавіць) éinführen vt, éinrichten vt;

заве́сці пара́дак Órdnung scháffen;

разм. заве́сці мо́ду [прывы́чку] sich (D) etw. ángewöhnen, éine Gewóhnheit ánnehmen*;

заве́сці спра́ву на каго-н. über j-n éine Ákte ánlegen;

3. (набыць) sich (D) ánschaffen;

4. (заснаваць) gründen vt;

5.:

заве́сці гаво́рку ein Gespräch ánknüpfen;

заве́сці знаёмства j-s Bekánntschaft máchen;

заве́сці дру́жбу mit j-m Fréundschaft schlíeßen*;

заве́сці пе́сню ein Lied ánstimmen;

6. (запусціць) ánlassen* vt, ánkurbeln vt; áufziehen* vt;

заве́сці гадзі́ннік die Uhr áufziehen*;

заве́сці мато́р den Mótor ánlassen*; ánkurbeln vt (ручкай)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)