nknüpfen

1.

vt

1) прывя́зваць

2) завя́зваць (знаёмства); распачына́ць (размову)

2.

vi

1) (an A) зыхо́дзіць (з чаго-н.)

an etw. (A) anknüpfend — зыхо́дзячы з чаго́-н.; у су́вязі (з чым-н.)

2) праця́гваць (што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)