знаё́мства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
знаё́мства |
знаё́мствы |
| Р. |
знаё́мства |
знаё́мстваў |
| Д. |
знаё́мству |
знаё́мствам |
| В. |
знаё́мства |
знаё́мствы |
| Т. |
знаё́мствам |
знаё́мствамі |
| М. |
знаё́мстве |
знаё́мствах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
знаёмства, -а, н.
1. гл. знаёміцца, знаёміць.
2. з кім і паміж кім. Адносіны паміж людзьмі, якія ведаюць адзін аднаго.
Завесці з.
Парваць з.
Набыць што-н. па знаёмстве.
3. Круг знаёмых (разм.).
Мець вялікае з.
4. з чым. Набыццё ведаў, звестак пра што-н., азнаямленне з чым-н.
З. з культурай народа.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
знаёмства ср., в разн. знач. знако́мство; (начало таких отношений — ещё) представле́ние;
заве́сці з. — завести́ знако́мство;
ганары́цца ~вам з пісьме́ннікам — горди́ться знако́мством с писа́телем;
з. з вёскай — знако́мство с дере́вней;
◊ з пе́ршага з. — с пе́рвого знако́мства;
па ~ву — по знако́мству;
ша́пачнае з. — ша́почное знако́мство
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
знаёмства, ‑а, н.
1. Адносіны паміж людзьмі, якія ведаюць адзін аднаго і падтрымліваюць узаемныя сувязі; устанаўленне, пачатак такіх адносін. Завесці знаёмства. □ Са Святланай у Салаўёва знаёмства было даўняе, яшчэ партызанскае. Шахавец. [Ядвіга] знаёмілася з ваколічнай шляхтай, хаця з «кавалерамі» мала гутарыла пры знаёмстве. Бядуля.
2. Разм. Круг знаёмых. У яго ў горадзе вялікае знаёмства. □ Міласэрныя сёстры, мяшчане, сяляне, чыгуначнікі, гандляры, спекулянты складаюць звычайны круг знаёмства швачкі Самабыліхі. Колас.
3. Набыццё ведаў, звестак пра што‑н., азнаямленне з чым‑н. Знаёмства Карніцкага з камвузам зацягнулася на цэлых тры гады. Паслядовіч. // Веданне чаго‑н., азнаёмленасць з чым‑н. З салдатаў Бухча прынёс знаёмства з культураю. Чорны.
•••
З першага знаёмства — адразу, пры першай сустрэчы.
Па знаёмству — скарыстоўваючы блізкія адносіны, сувязі з кім‑н. (уладкавацца, уладзіць якую‑н. справу і пад.).
Шапачнае знаёмства — павярхоўнае знаёмства.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
знаёмства; знаёмасць (разм.); блат (груб.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
знаёміцца, -млюся, -мішся, -міцца; незак.
1. з кім. Уступіць у знаёмства з кім-н.
З. з новымі вучнямі.
2. з чым. Атрымліваць, збіраць звесткі пра што-н.
З. з горадам.
|| зак. азнаёміцца, -млюся, -мішся, -міцца (да 2 знач.) і пазнаёміцца, -млюся, -мішся, -міцца; наз. азнаямле́нне, -я, н. (паводле 2 знач.) і знаёмства, -а, н.
З першага знаёмства (з першай сустрэчы).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
знаёміць, -млю, -міш, -міць; незак., каго (што).
1. з кім. Рабіць знаёмым.
З. з новым супрацоўнікам.
2. з чым. Даваць каму-н. звесткі пра што-н.
З. з экспанатамі музея.
|| зак. азнаёміць, -млю, -міш, -міць; -млены (да 2 знач.) і пазнаёміць, -млю, -міш, -міць; -млены.
|| наз. знаёмства, -а, н. (да 1 знач.) і азнаямле́нне, -я, н. (да 2 знач.).
Адбылося знаёмства.
Азнаямленне з новым заданнем.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
верхагля́дства, -а, н. (разм.).
Павярхоўнае, неглыбокае знаёмства з чым-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
агле́дзіны, -дзін.
1. Агляд каго-, чаго-н. з мэтай знаёмства.
А. новай школы.
А. мясцовасці.
2. Бытавы абрад знаёмства жаніха і яго сваякоў з нявестай.
Назаўтра пасля агледзін былі змовіны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
знаёмасць ж., обл., см. знаёмства
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)