Verbum

frank

[fræŋk]

1.

adj.

1) шчы́ры, адкры́ты

2) я́ўны, адкры́ты

frank mutiny — адкры́ты бунт

2.

v.t.

1) звальня́ць ад пла́ты, пасыла́ць по́шту бяспла́тна

2) пераво́зіць або́ прапушча́ць бяспла́тна

3.

n.

1) пра́ва на бяспла́тную перасы́лку по́шты

2) по́шта, перасыла́ная бяспла́тна

vacate

[ˈveɪkeɪt]

v.t.

1) звальня́ць, апаражня́ць (пако́й, паме́шканьне)

They will vacate the house next month — Яны́ вы́беруцца з до́му ў насту́пным ме́сяцы

2) пакіда́ць незаня́тым (ме́сца, стано́вішча)

3) скасо́ўваць; анулява́ць

All former agreements were vacated by this contract — Усе́ папярэ́днія пагадне́ньні былі́ анулява́ныя гэ́тым кантра́ктам

suspend

[səˈspend]

v.

1) падве́шваць

The lamp was suspended from the ceiling — Ля́мпа была́ падве́шаная да сто́лі

2) спыня́ць, прыпыня́ць

to suspend work — прыпыні́ць пра́цу

3) прыпыня́ць часо́ва, адклада́ць

The court suspended judgment until next Monday — Суд адкла́ў прысу́д да насту́пнага панядзе́лка

4) часо́ва звальня́ць (з паса́ды); часо́ва выключа́ць

5) стры́мваць

to suspend payment — стрыма́ць спла́ту (даўго́ў)

discharge

1. [dɪsˈtʃɑ:rdʒ]

v.

1) разладо́ўваць

2) страля́ць, вы́страліць

3) выпі́сваць (са шпіталя́); выпуска́ць (з астро́гу); дэмабілізо́ўваць; звальня́ць

4) выдзяля́ць (гной — пра ра́ну)

5) Electr. разраджа́ць (-ца)

6) выко́нваць абавя́зкі, фу́нкцыі

2. [ˈdɪstʃɑ:rdʒ]

n.

1) разладава́ньне n.

2) вы́бух -у m.

3) звальне́ньне n., вы́піска f. (са шпіталя́)

4) выдзяле́ньне n. (гно́ю, ва́дкасьці)

5) разра́д -у m. (электры́чны)

6) выкана́ньне n. (абавя́зкаў)

7) Law апраўда́ньне n.

boot

[bu:t]

1.

n.

1) бот -а m., чо́бат -а m., чараві́к вышэ́й ко́сткі

2) кало́дкі pl. (прыла́да катава́ньня)

3) Brit. бага́жнік -а m. (у а́ўце)

4) запо́на f.

2.

v.t.

1) абува́ць (бо́ты)

2) Sl. дава́ць высьпя́тка (наго́ю)

3)

а) Baseball прамахну́цца

б) Sl. празява́ць наго́ду

4) informal пазбыва́цца; звальня́ць

5) Comput. запуска́ць, загружа́ць

•

- bet your boots

- die with one’s boots on

- lick the boots of

- the boot

- to boot

sack

I [sæk]

1.

n.

1) вялі́кі мяшо́к; ме́х мяха́ m.; мяшэ́чак -ка m.

a sack of flour — мех мукі́

2) сак -а m. (шыро́кая жано́чая або́ дзіця́чая капо́та)

3) Sl. ло́жак -ка m.

4) Sl. звальне́ньне з пра́цы

2.

v.t.

1) кла́сьці, насы́паць у мяхі́

2) Sl. звальня́ць з пра́цы

•

- hit the sack

- hold the sack

II [sæk]

v.t.

рабава́ць; абабіра́ць, абакрада́ць

The invaders sacked the town — Захо́пнікі абрабава́лі го́рад

III [sæk]

n.

гішпа́нскае сухо́е бе́лае віно́