Verbum

discharge

1. [dɪsˈtʃɑ:rdʒ]

v.

1) разладо́ўваць

2) страля́ць, вы́страліць

3) выпі́сваць (са шпіталя́); выпуска́ць (з астро́гу); дэмабілізо́ўваць; звальня́ць

4) выдзяля́ць (гной — пра ра́ну)

5) Electr. разраджа́ць (-ца)

6) выко́нваць абавя́зкі, фу́нкцыі

2. [ˈdɪstʃɑ:rdʒ]

n.

1) разладава́ньне n.

2) вы́бух -у m.

3) звальне́ньне n., вы́піска f. (са шпіталя́)

4) выдзяле́ньне n. (гно́ю, ва́дкасьці)

5) разра́д -у m. (электры́чны)

6) выкана́ньне n. (абавя́зкаў)

7) Law апраўда́ньне n.