mobíl
1) руха́вы, жва́вы, бадзёры
2)
3)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
mobíl
1) руха́вы, жва́вы, бадзёры
2)
3)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
berúfen
1.
1)
2) запраша́ць, назнача́ць (на працу); (in
2.
(auf
1) спасыла́цца (на каго-н., на
2) звярта́цца, апелява́ць (да каго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
rally
I1) скліка́ць, зьбіра́ць ізно́ў; упарадко́ўваць
2)
1) зьбіра́цца нано́ва
2) прыхо́дзіць з дапамо́гай
3) ачуня́ць, акры́яць
1) збо́рка
2) сход, зьезд, зьлёт, мі́тынг -у
v.
цьвялі́ць; пацьве́льваць, дражні́цца, падсьме́йвацца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Gesétz
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
адка́з
1. Ántwort
стано́ўчы адка́з bejáhende [zúsagende] Ántwort;
адмо́ўны адка́з vernéinende [negatíve [-və], áblehnende] Ántwort;
у адка́з (на што
у яго́ на ўсё гато́вы адка́з er hat ímmer [auf álles] éine (pássende) Ántwort (beréit);
2. (водгук, рэакцыя) Wíderhall
3. (адказнасць) Verántwortung
быць у адка́зе Réde und Ántwort zu stehen háben, verántwortlich sein;
трыма́ць адка́з sich verántworten; Réchenschaft áblegen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
збро́я
1. Wáffe
звыча́йная збро́я konventionélle [-vɛn-] [hérkömmliche] Wáffe;
а́тамная збро́я Atómwaffe
я́дзерная збро́я Kérnwaffe
хало́дная збро́я Stich- und Híebwaffe
бра́цца за збро́ю zu den Wáffen gréifen
трыма́ць збро́ю нагато́ве die Wáffe éinsatzbereit hálten
пуска́ць збро́ю ў ход von der Wáffe Gebráuch máchen;
бра́згаць збро́яй mit dem Säbel rásseln;
скла́сці збро́ю die Wáffen strécken [níederlegen];
тава́рыш па збро́і Wáffenbruder
2. (сродак) Wáffe
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Órdnung
1) пара́дак, распара́дак
2) сістэматыза́цыя
3) лад (грамадскі)
4) стату́т, пра́вілы, пара́дак
5)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
wéisen
1.
2) (an
2.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
call
1) клі́каць,
2)
а) скліка́ць, дава́ць сыгна́л
б) ва́біць, прына́джваць (зьвяра́)
3) выкліка́ць
4) будзі́ць
5) зваць, называ́ць
6) тэлефанава́ць, звані́ць
7) лічы́ць, уважа́ць
8) дамага́цца, жада́ць
9) абвяшча́ць, прадка́зваць, прадба́чваць
1) го́ласна гавары́ць, крыча́ць; гука́ць
2) наве́дваць
1) гука́ньне
2) гукава́я прына́да (на зьвяра́, пту́шку)
3) сыгна́л трубы́ (у во́йску)
4) за́клік, зваро́т -у
5) дзелавы́ візы́т; наве́даньне хво́рага ле́карам
6) каро́ткія адве́дкі
7) тэлефо́нны звано́к
•
- be at call
- be on
- call back
- call down
- call in
- call into being
- call into existence
- call off
- call on
- call out
- call up
- within call
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Schránke
1) бар’е́р, перашко́да; агаро́джа
2) шлагба́ум
3) мяжа́, грані́ца, рубе́ж
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)