Schimpf

m -es знява́га, крыўда; га́ньба

mit ~ und Schnde — з га́ньбай

j-m inen ~ ntun* [zfügen] — нане́сці каму́-н. абра́зу [знява́гу]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

discredit

[dɪsˈkredət]

1.

v.t.

1) дыскрэдытава́ць, падрыва́ць даве́р; га́ньбіць, нясла́віць, зьнеслаўля́ць

2) рабі́ць невераго́дным

2.

n.

1) дыскрэдыта́цыя f., зьнеслаўле́ньне n.

2) га́ньба f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

notoriety

[,noʊtəˈraɪəti]

n., pl. -ties

1) нясла́ва f., блага́я сла́ва, га́ньба

2) шыро́кая папуля́рнасьць або́ вядо́масьць f.

3) славу́тасьць f., прасла́ўлены або́ агу́льнавядо́мы чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

reproach

[rɪˈproʊtʃ]

1.

n.

1) дако́р -у m., упі́ка f.

2) га́ньба f., со́рам -у m.

2.

v.t.

1) вінава́ціць, дакара́ць, упіка́ць

2) ганьбава́ць, сарамаці́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

disgrace

[dɪsˈgreɪs]

1.

n.

1) га́ньба, нясла́ва f.

He is in disgrace — Ён зьнясла́ўлены

2) няла́ска, непрыхі́льнасьць f.

2.

v.t.

1) га́ньбіць, зьнеслаўля́ць

2) паніжа́ць ра́нгам, разжа́лаваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

taint

[teɪnt]

1.

n.

1) пля́ма, зага́на f.

2) мара́льная пля́ма; га́ньба f.

2.

v.t.

пэ́цкаць, пля́міць; псава́ць (і мара́льна), зара́жаць

3.

v.i.

пэ́цкацца, пля́міцца; зара́жацца; псава́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Mkel

m -s, -

1) га́ньба, (гане́бная) пля́ма

2) зага́на, хі́ба

an ihm ist kein ~ — ён бездако́рны [беззага́нны]

mit inem ~ behftet sein — мець які́-н. недахо́п [зага́ну]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

blot

[blɑ:t]

1.

v.t.

1) пля́міць, запля́мваць чарні́лам, садзі́ць кля́ксу

2) прамака́ць, сушы́ць прамака́ткай

3) Figur. пля́міць, га́ньбіць

2.

v.i.

пля́міцца

3.

n.

кля́кса f.; пля́ма f.; хі́ба, га́ньба f.

- blot out

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

burning

[ˈbɜ:rnɪŋ]

adj.

1) пяку́чы; сьпяко́тны, гара́чы

burning sun — сьпяко́тнае, гара́чае со́нца

2) Figur. пяку́чы, гара́чы, па́лкі, жахлі́вы

a burning question — пі́льнае пыта́ньне

3) страшэ́нны, вялі́кі

a burning disgrace — жахлі́вая га́ньба

- burning glass

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

contempt

[kənˈtempt]

n.

1) пага́рда f., пагарджа́ньне n.

2) га́ньба f.

to be held in contempt — быць ганьбава́ным

3) Law зьнява́га, непадпара́дкаваньне

contempt of court — зьнява́га су́ду, непаша́на да пастано́вы су́ду, непадпара́дкаваньне пастано́ве су́ду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)