утулі́ць разм.

1. (схаваць, увабраць унутр) verbérgen* vt, stécken vt;

2. (прыціснуць вушы да галавы) ánlegen vt, drücken (an A);

конь утулі́ў ву́шы das Pferd légte die Óhren an

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

aggravate

[ˈægrəveɪt]

v.t.

1) паго́ршваць, узмацня́ць

His bad temper was aggravated by a headache — Яго́ны благі́ настро́й паго́ршыўся ад бо́лю галавы́

2) informal злава́ць, раздражня́ць, дражні́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

eréifern

(sich) (über A) увайсці́ ў аза́рт, гарачы́цца, браць да галавы́; злава́ць

sich für séine Méinung ~ — го́рача адсто́йваць сваю́ ду́мку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

beastly

[ˈbi:stli]

1.

adj.

1) зьве́рскі, лю́ты; злы, мярзо́тны

2) informal ве́льмі дрэ́нны, даку́члівы, непрые́мны, пяке́льны

a beastly headache — пяке́льны боль галавы́

2.

adv., informal

ве́льмі; непрые́мна, даку́чліва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dismiss

[dɪsˈmɪs]

v.t.

1) адпуска́ць; распуска́ць

2) адкіда́ць, абвярга́ць; выкіда́ць

I dismissed the idea — Я адкі́нуў гэ́тую ду́мку

He dismissed it from his mind — Ён вы́кінуў гэ́та з галавы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Schopf

m -(e)s, Schöpfe

1) віхо́р, чуб

2) маку́шка галавы́

3) вершалі́на (дрэва)

◊ die Gelégenheit [das Glück] beim ~(e) fássen [néhmen*] — не прапусці́ць шча́сця [вы́падку]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

inclination

[,ɪnklɪˈneɪʃən]

n.

1) схі́льнасьць f., нахі́л -у m.

2) ахво́та, ця́га f.

inclination for music — схі́льнасьць да му́зыкі

3) схіле́ньне n. (галавы́)

4) схіл, спад -у m. (да́ху), схон -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nod

[nɑ:d]

1.

v. (-dd)

1) ківа́ць галаво́й (на знак прывіта́ньня, зго́ды, зага́ду)

2) дзю́баць но́сам

3) ківа́цца, хіста́цца

Trees nod in the wind — Дрэ́вы хіста́юцца на ве́тры

2.

n.

ківо́к галавы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

persistent

[pərˈsɪstənt]

adj.

1) напо́рысты, насто́йлівы; заця́ты (і пра боль), насты́рны

a persistent worker — заця́ты рабо́тнік

2) няспы́нны, праця́глы

a persistent headache — няспы́нны боль галавы́

3) Zool. ста́лы, нязьме́нны

persistent horns — ста́лыя ро́гі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пя́тка ж. Férse f -, -n, Hácke f -, -n;

падво́еная пя́тка dóppelte Férse;

◊

ліза́ць пя́ткі каму-н. vor j-m kríechen*; j-m die Füße küssen;

ад галавы́ да пя́так vom Schéitel bis zur Sóhle, vom Wírbel bis zur Zéhe

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)