assumption

[əˈsʌmpʃən]

n.

1) прысвае́ньне, захапле́ньне n. (ула́ды); прыня́цьце n. (абавя́зку)

2) дапушчэ́ньне, меркава́ньне n.

You are making a dangerous assumption — Вы ро́біце небясьпе́чнае дапушчэ́ньне

3) наха́бства n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

усведамле́нне н.

1. Bewússtsein n -s;

2. (яснае разуменне чаго-н.) Bewússtsein n -s;

усведамле́нне абавя́зку Pflíchtbewusstsein n;

усведамле́нне неабхо́днасці die Éinsicht in die Nótwendigkeit;

з по́ўным усведамле́ннем чаго-н. in vóllem Bewússtsein (G)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дарава́ць

1. (зняць віну, прабачыць) éine Schuld verzéihen* [vergében*];

2. (вызваліць ад якога-н абавязку) stréichen* vt; erlássen* vt;

дарава́ць пазы́ку каму-н. j-m éine Schuld erlássen*;

◊

дару́йце! Verzéihung!; verzéihen Sie!, entschúldigen Sie!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

absolve

[əbˈzɑ:lv]

v.t.

1) апра́ўдваць (ад віны́ ці за́кіду); звальня́ць ад ка́ры

2) адпушча́ць грахі́

3) вызваля́ць

absolve from promise, duty or obligation — вы́зваліць ад абяца́ньня, абавя́зку або́ абавяза́ньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

acquit

[əˈkwɪt]

v.t. -quitted, -quitting

1) апра́ўдваць; прызнава́ць невінава́тым

The jury acquitted the innocent man — Прысяжны́я апраўда́лі невінава́тага чалаве́ка

2) спло́чваць

to acquit a debt — сплаці́ць доўг

3) звальня́ць ад абавя́зку, забавя́заньня

to acquit oneself — спра́віцца; даць ра́ды

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

duty

[ˈdu:ti]

n., pl. -ties

1) абавя́зак -ку m.

She has a strong sense of duty — У яе́ мо́цнае пачуцьцё абавя́зку

2) нале́жная паша́на, паслухмя́насьць, ува́жлівасьць f.

3) мы́та n.

4) дыжу́рства n., дыжу́р -у m.

•

- off duty

- on duty

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mäßig

1.

a

1) памярко́ўны, сярэ́дні

2) пасрэ́дны

2.

adv уме́рана, ме́рна; стры́мана

~ lében — жыць скро́мна [сці́пла] =mäßig паўсуф. прыметнікаў, паказвае на адпаведнасць правілу, закону, абавязку, вызначанаму парадку: régelmäßig рэгуля́рны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

выкана́нне н.

1. Áusführung f -, -en; Erfüllung f -; Vollzíehung f -; Dúrchführung f -, (здзяйсненне);

выкана́нне пажада́ння Erfüllung des Wúnsches;

выкана́нне абавя́зку Pflíchterfüllung f -;

выкана́нне прысу́ду Vollstréckung [Vollzíehung] des Úrteils;

праве́рка выкана́ння Kontrólle der Dúrchführung;

прыступі́ць да выкана́ння сваі́х абавя́зкаў séine Árbeit áufnehmen*, sein Amt ántreten*;

2. (на сцэне і г. д.) Dárstellung f -, -en; Dárbietung f -, -en; Áusführung f -, -en;

у выкана́нні (каго-н.) vórgetragen, áusgeführt von (D);

у выкана́нні хо́ру gesúngen [vórgetragen] vom Chor [ko:r]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Pflicht

f -, -en абавя́зак, паві́ннасць

sich (D) etw. zur ~ máchen, es für séine ~ hálten* — лічы́ць што-н. сваі́м абавя́зкам

der ~ zuwíder hándeln — дзе́йнічаць су́праць абавя́зку

séiner ~ náchkommen* — вы́канаць свой абавя́зак

zur ~ máchen — ста́віць у абавя́зак, абавя́зваць

sich über séine ~ hinwégsetzen — ігнарава́ць свае́ абавя́зкі

die ~ ruft — абавя́зак патрабу́е

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

breach

[bri:tʃ]

1.

n.

1) прало́м -у m.; дзі́рка f.; адту́ліна f.

the breach in the hedge — дзі́рка ў жывапло́це

2) парушэ́ньне, злама́ньне, занядба́ньне n.

a breach of law — парушэ́ньне зако́ну

a breach of duty — занядба́ньне абавя́зку

3) разры́ў -ву m. (сябро́ўскіх дачыне́ньняў, дру́жбы); сва́рка f.

4)

а) разьбіва́ньне хва́ляў

б) хва́лі pl.

2.

v.t.

прарыва́ць; рабі́ць прало́м

3.

v.i.

выны́рваць (з вады́ — пра кіта́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)