howl
[haʊl]
1.
v.i.
1) выць, завыва́ць (пра саба́к, ваўко́ў, ве́цер)
2) крыча́ць; раўсьці́ (са зло́сьці)
to howl down — заглушы́ць (кры́кам і гд)
We howled with laughter — Мы рагата́лі
2.
n.
1) выцьцё, скавыта́ньне n. (саба́кі, ве́тру)
2) крык -у m.
howl of laughter — ро́гат -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
lower
I [ˈloʊər]
1.
v.t.
1) апушча́ць, апуска́ць; спуска́ць
2) зьніжа́ць (тэмпэрату́ру)
3) прыніжа́ць; паніжа́ць на паса́дзе, стано́вішчы
2.
v.i.
зьніжа́цца; сяда́ць (пра со́нца)
3.
adj.
ніжэ́йшы
II [ˈlaʊər]
1.
v.i.
1) пагража́ць
2) злава́цца, глядзе́ць пану́ра
2.
n.
1) пагро́зьлівы вы́гляд; змро́чнасьць, пану́расьць f.
2) насу́пленасьць f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
meridian
[məˈrɪdiən]
1.
n.
1) Geogr. мэрыдыя́н -а m.
2) зэні́т -у m.
3) вяршы́ня разьвіцьця́; ро́сквіт (жыцьця́)
2.
adj.
1) найвышэ́йшы, найбо́льшы
the meridian glory — найбо́льшая сла́ва
2) паўдзённы, паўднёвы
3) які́ стаі́ць у зэні́це (пра со́нца, ме́сяц)
the sun’s meridian beams — праме́ньні со́нца ў зэні́це
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
animal
[ˈænɪməl]
1.
n.
1) жыва́я істо́та
2) жывёліна, жывёла f.
pigs, cows, geese and various other animals — сьві́ньні, каро́вы, гу́сі ды ро́зная і́ншая жывёла
3) зьвер, жывёліна (пра чалаве́ка)
2.
adj.
1) жывёльны, зьвяры́ны
2) цяле́сны, фізы́чны
•
- a little animal
- a young wild animal
- wild animal
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
fetch
[fetʃ]
1.
v.t.
1) прыно́сіць, прыво́зіць (во́зам, а́ўтам), прыво́дзіць (пехато́й)
2) атры́мваць, выруча́ць
to fetch a good price — прада́ць за до́брую цану́
3) informal узя́ць; адхапі́ць
2.
v.
адшу́кваць і прыно́сіць забі́тую дзічыну́ (пра саба́ку)
fetch a breath — адды́хацца
fetch a groan — застагна́ць
fetch example — браць пры́клад
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
verfállen
* vi (s)
1) прыхо́дзіць да заняпа́ду
in éinen Féhler ~ — памыля́цца
auf den Gedánken ~ — прыйсці́ да ду́мкі
2) слабе́ць (пра хворага)
3) фін. канча́цца (пра тэрмін)
der Wéchsel ist ~ — тэ́рмін вэ́ксаля ско́нчыўся
4) (D) перахо́дзіць ва ўлада́нне (да каго-н.), дастава́цца (каму-н.)
er ist séinem Freund ganz ~ — ён ца́лкам пад ула́дай [уплы́вам] свайго́ ся́бра
5) (D) быць асу́джаным (на смерць і г.д.)
6) (in A) упада́ць (у роспач і г.д.)
in Zorn ~ — прыйсці́ ў лю́тасць, раз’ю́шыцца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
wild
a
1) дзі́кі
ein ~es Schwein — дзік
das Pferd wúrde ~ — конь спужа́ўся
2) дзі́кі, першабы́тны; некрану́ты
ein ~er Bart — разлахма́чаная барада́
3) дзі́кі, буцны; шалёны
ganz ~ auf etw. (A) sein — разм. мо́цна жада́ць чаго́-н.
~ wérden — ашале́ць, уз’ю́шыцца, раззлава́цца
da könnte man ~ wérden! — разм. мо́жна звар’я́це́ць [з глу́зду з’е́хаць]!
4) бу́рны, бурлі́вы (пра мора, час)
5) неарганізава́ны; нелега́льны (пра гандаль)
éine ~e Éhe — свабо́дны [незарэгістрава́ны] шлюб
◊ die Wílde Jagd, das Wílde Heer — ням. міф. дзі́кае палява́нне, чарада́ [пло́йма] дзі́кіх паляўні́чых [браканье́раў]; міф. ду́шы паме́рлых
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
sínken
* vi(s)
1) па́даць, апуска́цца; паніжа́цца
den Kopf ~ lássen* — апусці́ць галаву́; паве́сіць галаву́, па́даць ду́хам
in Óhnmacht ~ — млець, тра́ціць прыто́мнасць
den Mut ~ lássen* — па́даць ду́хам
die Stadt sank in Trümmer [in Ásche] — го́рад ператварыўся ў руі́ны
er ist in méiner Áchtung gesúnken — ён паў у маі́х вача́х
2) апуска́цца (пра туман, паветраны шар і да т.п.)
die Sónne sinkt — со́нца захо́дзіць
3) ісці́ [апуска́цца] на дно
4) памянша́цца, слабе́ць (пра ўплыў, давер і г.д.)
5) апуска́цца, па́даць (маральна)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Leim
m -(e)s, -e клей
(ganz) aus dem ~ géhen* — рассо́хнуцца [раскле́іцца] (пра мэблю)
◊ j-m auf den ~ géhen* [kríechen*] — папа́сціся каму́-н. на ву́ду [ву́дачку, кручо́к]
j-n auf den ~ lócken [führen] — злаві́ць каго́-н. на ву́ду, ашука́ць [падману́ць] каго́-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
heiß
1.
a гара́чы; палымя́ны, па́лкі
glü- hend ~ — распа́лены
kóchend ~ — кіпя́чы
~ gelíebt — го́рача любі́мы
~ láufen* — vi пераграва́цца (пра рухавік)
~ umstrítten — на́дта спрэ́чны
◊ man muss das Éisen schmíeden, solánge es ~ ist — куй жале́за, паку́ль гара́чае
2.
adv го́рача
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)