Verbum

howl

v.i.

1) выць, завыва́ць (пра саба́к, ваўко́ў, ве́цер)

2) крыча́ць; раўсьці́ (са зло́сьці)

to howl down — заглушы́ць (кры́кам і гд)

We howled with laughter — Мы рагата́лі

n.

1) выцьцё, скавыта́ньне n. (саба́кі, ве́тру)

2) крык -у m.

howl of laughter — ро́гат -у m.