meridian

[məˈrɪdiən]

1.

n.

1) Geogr. мэрыдыя́н -а m.

2) зэні́т -у m.

3) вяршы́ня разьвіцьця́; ро́сквіт (жыцьця́)

2.

adj.

1) найвышэ́йшы, найбо́льшы

the meridian glory — найбо́льшая сла́ва

2) паўдзённы, паўднёвы

3) які́ стаі́ць у зэні́це (пра со́нца, ме́сяц)

the sun’s meridian beams — праме́ньні со́нца ў зэні́це

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)