Verbum

вы́пісаць, выпі́сваць

1. (спісаць адкуль-н.) heráusschreiben* vt; Áuszüge máchen;

2. (старанна напісаць) málen vt, sórgfältig áusschreiben* vt;

3. (замовіць) bestéllen vt, bezíehen* vt;

вы́пісаць газе́ту die Zéitung abonníeren [abonníert háben];

4. (выклікаць пісьмом) schríftlich [bríeflich] éinladen* [hérbestellen];

5. (выключыць са спісаў) (aus der Líste) stréichen*;

вы́пісаць з дамаво́й кні́гі ábmelden vt; aus dem Háusbuch áustragen*;

вы́пісаць каго-н з бальні́цы j-n gesúndschreiben*; aus dem Kránkenhaus entlássen*;

6. (дакумент) áusstellen vt

красаві́к м. Apríl m - і -s;

у красавіку́ ме́сяцы im (Mónat) Apríl;

у пача́тку красавіка́ Ánfang Apríl;

у сярэдзіне красавіка́ Mítte Apríl;

у канцы́ красавіка́ Énde Apríl;

у красавіку́ міну́лага го́да im Apríl létzten [vórigen] Jáhres, létzten Apríl;

у красавіку́ гэ́тага го́да im Apríl dieses Jáhres;

у красавіку́ бу́дучага го́да im Apríl nächsten Jáhres, (im) nächsten Apríl;

пажартава́ць з каго-н пе́ршага красавіка́ j-n in den Apríl schícken

лаві́ць

1. fángen* vt; áuffangen* vt, éinfangen* vt; gréifen* vt, erháschen vt (хапаць);

лаві́ць ры́бу físchen vi, vt; ángeln vi (вудай);

2. (скарыстаць) (áus)nútzen;

лаві́ць мо́мант éine Gelégenheit beim Schópf(e) ergréifen;

лаві́ць каго-н. на сло́ве разм. j-n beim Wort néhmen*;

лаві́ць на хлусні́ bei éiner Lüge értappen;

лаві́ць сябе́ на чым-н. sich bei etw. (D) ertáppen;

лаві́ць хва́лю [ста́нцыю] das Rádio auf éinen Sénder éinstellen

магі́ла ж. Grab n -(e)s, Gräber;

бра́цкая магі́ла Mássengrab n;

◊

да (са́май) магі́лы bis über das Grab;

капа́ць каму-н. магі́лу gégen j-n Intrígen [Ränke] schmíeden;

стая́ць адно́й наго́й у магі́ле, глядзе́ць у магі́лу, быць на краі́ магі́лы mit éinem Fuß [Bein] im Grábe stehen*, am Rand des Grábes stehen*;

увагна́ць [зве́сці] у магі́лу каго-н. j-n ins Grab [an den Rand des Grábes] bríngen*;

ле́гчы ў магі́лу, знайсці́ магі́лу stérben* vi (s)

спіса́ць

1. ábschreiben* vt (у каго-н. von D); kopíeren vt (скапіраваць);

спіса́ць адзі́н у аднаго́ voneinánder ábschreiben*;

2. фін. (пазыку, суму) gútschreiben* аддз. vt; búchen vt, belásten vt (дэбютаваць); áusbuchen vt (у страту);

спіса́ць з раху́нка (vom Kónto) ábbuchen; (ein Kónto) belásten;

спіса́ць у расхо́д als Kósten búchen;

спіса́ць пазы́ку éine Schuld ábschreiben* [áusbuchen];

3. (з карабля і г. д.) entlássen* vt, ábheuern vt;

6. (запоўніць, пішучы) beschréiben* vt, voll schréiben*

страх м. Angst f -, Ängste; Furcht f - (боязь, асцярога); Entsétzen n -s, - (жах);

смяро́тны страх Tódesangst f;

апанава́ны стра́хам ángsterfüllt, entsétzt;

пад стра́хам сме́рці bei Tódesstrafe;

дрыжа́ць ад страху vor Angst bében, vor Furcht zíttern;

◊

на свой страх і ры́зыку auf éigenes Rísiko, auf éigene Gefáhr; auf die éigene Káppe (разм.);

трыма́ць каго-н. у страху j-m Angst éinjagen, j-m Furcht éinflößen, j-m Angst máchen

быва́ць

1. (наведваць) besúchen vt, verkéhren vi (у каго-н. bei D);

быва́ць у сябро́ў bei Fréunden verkéhren;

2. (знаходзіцца) sein* vi (s), sich befínden*;

3. (здарацца) vórkommen* vi (s); geschéhen* vi (s), sich eréignen;

быва́е, што… es kommt vor, dass…;

цу́даў не быва́е Wúnder gibt es nicht;

чаго то́лькі не быва́е! was es nicht álles gibt!;

як ні ў чым не быва́ла als ob nichts geschéhen [gewésen] wäre

век м.

1. (стагоддзе) Jahrhúndert n -s, -e;

2. (эпоха) Zeit f -, -en; Zéitalter n -s, -;

бро́нзавы век Brónzezeit [´brɔŋsə-] f -;

а́тамны век Atómzeitalter n;

3. (перыяд існавання каго-н, чаго-н.) Lében n -s, Lébenszeit f;

уве́сь свой век sein gánzes Lében lang;

аджы́ць свой век verálten vi (s);

4. прысл. (заўсёды, вечна) éine Éwigkeit (lang); éndlos lang;

мы не ба́чыліся цэ́лы век éine Éwigkeit háben wir uns nicht geséhen