Verbum

schmíegen

(sich) 1. (an A) тулі́цца, гарну́цца (да каго-н.)

2) (an A, in A) прыстасо́ўвацца (да пэўных умоў)

sich ~ und bíegen* — падла́джвацца; пакары́цца, скары́цца

3) (an A, um A) прыляга́ць (да чаго-н.)

4) (um A) абвіва́ць (пра расліны)