üben

1.

vt

1) практыкава́ць

2) абазначае дзеянне, на характар якога ўказвае назоўнік:

Klaver ~ — (і)гра́ць [практыкава́ць] на рая́лі

Gedld ~ — праяўля́ць цярплі́васць

Kritk ~ (an D) — крытыкава́ць (каго-н., што-н.)

2.

(sich)

(in D) практыкава́цца (у чым-н.); трэнірава́ць (што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)