fang

[fæŋ]

n.

1) іко́л -ла́ m.

2) ядаві́ты зуб (у зьме́яў)

3) заво́страная ча́стка (зуб відэ́льца)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

poison

[ˈpɔɪzən]

1.

n.

атру́та f.

2.

v.

1) атру́чваць (чалаве́ка, ваду́)

2) нацко́ўваць, падбухто́рваць супро́ць каго́

3.

adj.

атру́тны, ядаві́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пага́ны

1. (мярзотны, подлы, дрэнны) ábscheulich, grässllich; geméin, níederträchtig; ékelhaft, ábscheulich, wíderlich;

пага́нае надво́р’е schéußliches Wétter;

2. (ядавіты) gíftig;

пага́ны грыб Gíftpilz m -es, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

gíftig

a

1) ядаві́ты, атру́тны; мед. таксі́чны

2) з’е́длівы

éine ~e Zúnge — злы язы́к

auf j-n ~ sein — мець зло на каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)