Únsere

sub

der ~ (die ~, das ~, die ~n) — наш (на́ша, на́шае, на́шы); пры ўказанні на прыналежнасць да дзейніка свой (свая́, сваё, свае́)

das ~ — сваю́ маёмасць

wir tun das ~ — мы зро́бім сваё [што ў на́шых сі́лах]

die ~n — на́шы, на́шы блі́зкія [ро́дныя]; на́шы [свае́] лю́дзі [прыхі́льнікі]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

herself

[hɜ:rˈself]

pron.

1) (emph.) сама́, адна́

She herself did it — Яна́ сама́ гэ́та зрабі́ла

(all) by herself — зусі́м адна́

2) (refl.) сябе́

She washed herself — Яна́ памы́лася

She knew herself well enough — Яна́ до́бра сябе́ зна́ла

3)

She is not herself — Яна́ сама́ не ў сабе́; сама́ не свая́

She came to herself — Яна́ апрыто́мнела

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

native

[ˈneɪtɪv]

1.

n.

1) ураджэ́нец -ца m., ураджэ́нка f., ро́дам зь яко́й-н. мясцо́васьці

He is a native of Miensk — Ён ро́дам зь Ме́нску

2) мясцо́вы -ага m., мясцо́вая f., тубы́лец-ьца m., тубы́лка f.; абарыге́н -а m.; аўтахто́н -а m., (пра чалаве́ка, жывёліну ці расьлі́ну)

2.

adj.

1) ро́дны

one’s native land — свой ро́дны край

one’s native language — свая́ ро́дная мо́ва

2) прыро́джаны (пра здо́льнасьці, та́лент)

native courtesy — прыро́джаная ве́тлівасьць

3) аўтахто́нны (пра культу́ру, звы́чаі)

4) чы́сты, самаро́дны

native ore — самаро́дак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

únser

1.

pron poss m (f úns(e)re, n únser, pl úns(e)re; без назоўніка m úns(e)rer, f úns(e)re, n úns(e)res, pl úns(e)re) наш (на́ша, на́шае, на́шы); пры ўказанні на прыналежнасць да дзейніка свой (свая́, сваё, свае́)

dein Váter und úns(e)rer — твой ба́цька і наш

díese Bü- cher sind úns(e)re — гэ́тыя кні́гі на́шы

úns(e)rer Ánsicht [Meínung] nach — на наш по́гляд, на на́шу ду́мку

2.

pron pers G ад wir

~ sind drei — нас (усяго́) тро́е

wir sind ~ drei — нас тро́е

gedénke ~er — по́мні пра нас

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sein

*

I

1.

vi (s)

1) быць, існава́ць

es sind — ёсць, быва́юць

das kann doch nicht ~ — гэ́та немагчы́ма, гэ́тага не мо́жа быць

kann ~ !, mag ~! — мо́жа бы́ць!, магчы́ма!

das braucht nicht sofórt zu ~ — гэ́та не да спе́ху

etw. ~ lássen* — пакі́нуць які́-н. наме́р

lass das ~! — пакі́нь гэ́та, разм. кінь гэ́та!

kéiner will's gewésen ~ — ніхто́ не хо́ча прызна́цца (у тым, што ён зрабіў)

wie dem auch sei — як бы там ні было́

ihm ist es nur ums Geld — яго́ ціка́вяць то́лькі гро́шы

es ist an ihm (etw. zu tun) — цяпе́р яго́ ча́рга (што́сьці зрабі́ць)

ihr gewésener Mann — яе́ былы́ муж

2) быць, знахо́дзіцца

er ist da — ён тут

er ist nicht da — яго́ тут няма́

in Betríeb ~ — быць у эксплуата́цыі

3) пахо́дзіць, быць ро́дам (адкуль-н.)

4) быць, з’яўля́цца (у функцыі звязкі)

es war kalt — было́ хо́ладна

sie ist krank — яна́ хво́рая

5) з inf + zu указвае на павіннасць або магчымасць:

díeses Buch ist zu káufen [zu háben] — гэ́тую кні́жку магчы́ма [мо́жна] купі́ць

die Áufgabe ist zu lösen — зада́нне неабхо́дна [трэ́ба] вы́канаць

2.

дапаможны дзеяслоў, які ўжываецца для ўтварэння перфекта і плюсквамперфекта

II

pron poss m (f séine, n séin, pl séine; без.наз. m séiner, f séine, n séines, pl séine) яго́; пры ўказанні на прыналежнасць да дзейніка: свой (свая́, сваё, свае́)

sie nahm ~ Buch — яна́ ўзяла́ яго́ кні́гу

er gab ihr ~ Buch — ён даў ёй сваю́ кні́гу

er tut ~ Möglichtes — ён ро́біць усё магчы́мае

álles zu ~er Zeit — усё ў свой час

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)