wáhrnehmen
* vt аддз.
1) заўважа́ць, успрыма́ць, адчува́ць, адро́зніваць
2) прытры́млівацца, пільнава́цца (інтарэсаў, тэрмінаў); скарыста́ць, вы́карыстаць (што-н.)
éine Gelégenheit ~ — скарыста́ць вы́падак
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
éinhalten
*
1.
vt
1) прытры́млівацца, трыма́цца (тэрміну, умовы)
2) спыня́ць
2.
vi (mit D) перастава́ць, спыня́ць
mit dem Gelächter ~ — пераста́ць смяя́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Termín
m -s, -e
1) тэ́рмін
éinen ~ stéllen [féstsetzen] — назна́чыць тэ́рмін
den ~ éinhálten* — прытры́млівацца тэ́рміну
2) юрыд. слу́ханне спра́вы; вы́клік у суд
er hat mórgen ~ — яго́ выкліка́юць на за́ўтра ў суд
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
fésthalten
* аддз.
1.
vt
1) (мо́цна) трыма́ць
2) затры́мліваць; арышто́ўваць
2.
vi (an D) прытры́млівацца, трыма́цца (чаго-н.)
an séiner Méinung ~ — цвёрда трыма́цца сваёй ду́мкі
3.
(sich)
(an D) мо́цна трыма́цца (за каго-н., за што-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
трыма́цца
1. (за што-н., каго-н.) sich an j-n, an etw. (A) hálten*;
трыма́цца за галаву́ sich an den Kopf fássen;
2. (на чым-н.) hálten* vi; hängen* vi;
трыма́цца на нага́х sich auf den Béinen hálten*;
3. (прытрымлівацца): sich hálten* (чаго-н. an A);
трыма́цца по́гляду, што … der Ánsicht [Méinung] sein, dass …;
4. (паводзіць сябе) sich hálten*, sich benéhmen*;
5. (утрымлівацца, захоўвацца – тс. вайск.) dúrchhalten* vi, áusharren vi;
◊
трыма́йся! hálte aus!, dúrchhalten!;
цяпе́р трыма́йся! pass auf!
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Móde
f -, -n мо́да
in der ~ sein — быць мо́дным
in die ~ kómmen* — увайсці́ ў мо́ду
nach der néuesten ~ — па апо́шняй мо́дзе
aus der ~ sein [kómmen*] — вы́йсці з мо́ды
die ~ mítmachen — прытры́млівацца мо́ды, не адстава́ць ад мо́ды
~ wérden — увахо́дзіць у мо́ду
hínter der ~ zurückbleiben* — адстава́ць ад мо́ды
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Vertrág
m -(e)s, -träge дамо́ва, дагаво́р, кантра́кт
kraft des ~es — у сі́лу дагаво́ру [дамо́вы]
laut ~ — зго́дна з дагаво́рам [дамо́вай]
ein leonínischer ~ — каба́льны дагаво́р
den ~ ánnehmen* — пагадзі́цца на заключэ́нне дагаво́ру [дамо́вы, кантра́кта]
éinen ~ schlíeßen* — заключы́ць дагаво́р
éinen ~ bréchen* — пару́шыць дагаво́р
éinen ~ éinhalten* — выко́нваць дагаво́р [дамо́ву], прытры́млівацца дагаво́ру [дамо́вы]
éinen ~ ernéuern — узнаві́ць дагаво́р [дамо́ву]
éinen ~ hinterlégen — юрыд. дэпані́раваць дагаво́р
éinen ~ unterschréiben* [unterzéichnen] — падпіса́ць дагаво́р [дамо́ву]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
hálten
*
1.
vt
1) трыма́ць
j-n an [bei] der Hand ~ — трыма́ць каго́-н. за руку́
2) выко́нваць (што-н.), прытры́млівацца (чаго-н.)
Diät ~ — прытры́млівацца дые́ты
3) (für A) лічы́ць, прыма́ць (за каго-н., што-н.)
ich hálte ihn für méinen Freund — я лічу́ яго́ сваі́м ся́брам
4) выступа́ць (з чым-н)
éinen Vórtrag ~ — чыта́ць дакла́д
den Mund ~ — трыма́ць язык за зуба́мі
j-n beim Wórte ~ — злаві́ць каго-н. на сло́ве
Rat ~ — ра́іцца
2.
vi
1) спыня́цца
der Zug hält — цягні́к спыня́ецца
2) (auf A) надава́ць значэ́нне (чаму-н.), ува́жліва ста́віцца (да чаго-н.)
auf séine Gesúndheit ~ — сачы́ць за сваі́м здаро́ўем
3.
(sich)
1) трыма́цца
sich ábseits ~ — трыма́цца ўбаку́
2) прытры́млі- вацца (чаго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
téilen
vt
1) in (a) дзялі́ць (на што-н.- лік і г.д.)
2) раздзялі́ць, падзялі́ць (выйгрыш)
3) дзялі́ць (радасць, гора)
4) раздзяля́ць (погляды, перакананні)
j-s Ánsichten ~ — прытры́млівацца адно́й ду́мкі [адно́лькавага пу́нкту по́гляду] з кім-н.
5) расчляня́ць (сказ)
2.
(sich)
1) дзялі́цца (пра лік)
2) раздзяля́цца, падзяля́цца (пра галасы)
3) разгаліно́ўвацца (пра дарогу)
◊ getéilter Schmerz ist hálber Schmerz — ≅ з сябра́мі і бяда́ – паўбяды́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ánhängen
*
I
vi (D)
1) трыма́цца (за каго-н., за што-н.)
2) быць адда́ным [ве́рным] (каму-н.)
II
1.
vt
1) ве́шаць, падве́шваць; начапля́ць
2) прыбаўля́ць
3) (j-m) навя́зваць (каму-н.)
j-m etw. ~ — памылко́ва прыпі́сваць каму́-н. што-н.
2.
vi (D)
1) быць уласці́вым
2) прытры́млівацца (чаго-н.)
einer Partéi ~ — быць прыхі́льнікам яко́й-н. па́ртыі
3.
(sich)
(an A) прыстава́ць, набіва́цца, навя́звацца (да каго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)