Termín
m -s, -e
1) тэ́рмін
éinen ~ stéllen [féstsetzen] — назна́чыць тэ́рмін
den ~ éinhálten* — прытры́млівацца тэ́рміну
2) юрыд. слу́ханне спра́вы; вы́клік у суд
er hat mórgen ~ — яго́ выкліка́юць на за́ўтра ў суд
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)