úngültig
a несапра́ўдны
etw. (für) ~ erklären — прызна́ць што-н. несапра́ўдным, анулява́ць, скасава́ць што-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
verkénnen
* vt не разуме́ць, не ўсведамля́ць, недаацэ́ньваць
das ist nicht zu ~ — гэ́тага не́льга не прызна́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
penalize
[ˈpi:nəlaɪz]
v.
1) кара́цца зако́нам, быць кара́ным зако́нам; прызна́ць кара́льным зако́нам
2) кара́ць; штрафава́ць (у гульні́ за парушэ́ньне пра́вілаў гульні́)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
параўна́ць, параўно́ўваць
1. vergléichen* vt; in Vergléich stéllen;
2. (прызнаць падобным) gléichsetzen vt, gléichstellen аддз. vt;
3. (зрабіць аднолькавым) áusgleichen* vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
unheard
[ʌnˈhɜ:rd]
adj.
1) нячу́тны, ве́льмі ці́хі
2) бяз слу́ханьня, разгля́ду спра́вы
to condemn a person unheard — прызна́ць вінава́тым каго́сь без разгля́ду спра́вы
3) нечува́ны; няве́дамы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ábwälzen
vt адко́чваць
die Schuld von sich ~ — не прызна́ць сваёй віны́
die Verántwortung von sich ~ — здыма́ць [зніма́ць] з сябе́ адка́знасць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
repudiate
[rɪˈpju:dieɪt]
v.t.
1) не прызнава́ць чаго́-н.; адкіда́ць
to repudiate a doctrine — адкі́нуць дактры́ну
2) адмаўля́цца прызна́ць або́ заплаці́ць
to repudiate a debt — адмо́віцца заплаці́ць доўг
3) вырака́цца
to repudiate a son — вы́рачыся сы́на
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
concede
[kənˈsi:d]
v.
1) саступа́ць, прызнава́ць
I conceded that I have made a mistake — Я прызна́ў, што зрабі́ў памы́лку
2) саступа́ць, дазваля́ць, здава́ць; прызнава́ць
to concede the game — здаць гульню́, прызна́ць пара́зу
The candidate conceded the election — Кандыда́т прызна́ў пара́зу ў вы́барах
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
несапра́ўдны
1. юрыд. (які не мае законнай сілы) nicht géltend, úngültig, níchtig, áußer Kraft;
прызна́ць несапра́ўдным für úngültig [níchtig] erklären;
2. (штучны, падроблены) gefälscht, verfälscht, falsch, imitíert;
несапра́ўдныя мане́ты fálsche Münzen;
3. (які вонкава падобны да чаго-н.) falsch, únwahr, únrichtig; Schein-, Trug- (падманны)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Flágge
f -, -n сцяг, флаг
die ~ stréichen* — cпуска́ць флаг [сцяг]; перан. прызна́ць сябе́ перамо́жаным
die ~ híssen — падыма́ць флаг
das Schiff führt die déutsche ~ — карабе́ль плыве́ пад няме́цкім фла́гам [сця́гам]
únter fálscher ~ ségeln — разм. дзе́йнічаць пад чужы́м і́мем
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)