repudiate

[rɪˈpju:dieɪt]

v.t.

1) не прызнава́ць чаго́-н.; адкіда́ць

to repudiate a doctrine — адкі́нуць дактры́ну

2) адмаўля́цца прызна́ць або́ заплаці́ць

to repudiate a debt — адмо́віцца заплаці́ць доўг

3) вырака́цца

to repudiate a son — вы́рачыся сы́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)