прызна́ць

1. ánerkennen* vt;

2. (згадзіцца) zúgeben* vt;

прызна́ць чыю-н. справядлі́васць j-m Recht gében*;

2. разм. (пазнаць) erkénnen vt, wíeder erkénnen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

give (a person) credit for

прызна́ць каму́ заслу́гу

to give him credit for his achievement — прызна́ць яго́нае дасягне́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fréisprechen

* аддз. vt апра́ўдваць, прызна́ць невінава́тым

j-n von éiner Schuld ~ — прызна́ць каго́-н. невінава́тым

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

yield the palm to

уступі́ць па́льму першынства́, прызна́ць сябе́ перамо́жаным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

quash

I [kwɑ:ʃ]

v.t.

здушы́ць (бунт)

II [kwɑ:ʃ]

v.t.

скасава́ць, анулява́ць, прызна́ць несапра́ўдным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

éingestehen

* vt прызна́цца (у чым-н.), прызна́ць (сваю віну)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

нядзе́йсны nicht géltend, úngültig, níchtig, áußer Kraft;

прызна́ць нядзе́йсным für úngültig [níchtig] erklären

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кананізава́ць

1. рэл. héilig sprechen*, kanonisíeren vt;

2. (прызнаць, узаконіць) ánerkennen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перамо́жаны besíegt;

прызна́ць сябе́ перамо́жаным sich für besíegt erklären; die Flágge stréichen*; áufgeben* vi (шахм.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

bear out

падтрыма́ць, пацьвярджа́ць; прызна́ць (пра́ўду)

The facts bore him out — Фа́кты пацьве́рдзілі яго́ную слу́шнасьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)