leaning

[ˈli:nɪŋ]

n.

1) схі́льнасьць, тэндэ́нцыя f.; нахі́лm.

political leanings — паліты́чныя прыхі́льнасьці

2) схіля́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

addiction

[əˈdɪkʃən]

n.

1) моцны нахі́л, звы́чка f., ця́га да не́чага

2) наркама́нія, зале́жнасьць f. (ад наркотыку, ку́рыва)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

declination

[,deklɪˈneɪʃən]

n.

1) нахі́лm.; схіл, спад -у m., адхіле́ньне n.

2) ве́тлівая адмо́ва

3) дэкліна́цыя f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tendency

[ˈtendənsi]

n., pl. -cies

схі́льнасьць f., нахі́лm.

Boys have a tendency to fight — Хлапцы́ ма́юць схі́льнасьць бі́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

appetence

[ˈæpɪtəns]

n.

1) пра́га; сма́га f., апэты́т -у m.

2) інстынкты́ўны нахі́л, схі́льнасьць f.

3) узае́мная ця́га, прыця́гненьне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

affinity

[əˈfɪnəti]

n., pl. -ties

1) сымпа́тыя f., нахі́лm., ця́га f.

an affinity for dancing — нахі́л да та́нцаў

2) сымпа́тыя f. (асо́ба)

3) свая́цтва n., ро́днасьць f.

4) падабе́нства n., блі́зкасьць f.

the affinity of culture, language — блі́зкасьць культу́ры, мо́вы

5) Biol. сяме́йнае падабе́нства

6) Chem. хімі́чная ро́днасьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Nigung

f -, -en

1) схіл, нахі́л

2) схіле́нне, адхіле́нне

3) схі́льнасць, тэндэ́нцыя (zu D – да чаго-н., каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gradient

[ˈgreɪdiənt]

1.

n.

1) нахі́л, схіл, пака́т -у m. (даро́гі, чыгу́нкі, кана́лу)

2) Phys. градые́нт -а m.

2.

adj.

1) паступо́вы

2) пака́ты, узыхо́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

declivity

[dɪˈklɪvəti]

n., pl. -ties

стро́мкі нахі́л, схіл, спуск, адхо́н -у m.

The declivity of the mountain pass was very steep — Спуск го́рнага прахо́ду быў ве́льмі стро́мкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

flair

[fler]

n.

1) то́нкае адчува́ньне, чуцьцё n.; нюх -у m. (і ў жывёлы)

2) зда́тнасьць, здо́льнасьць f., нахі́лm.

artistic flair — маста́цкае чуцьцё; прыро́джаны та́лент, зда́тнасьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)