plácken

1.

vt

1) нашыва́ць [ста́віць] ла́тку

2) разм. назаля́ць (каму-н.)

2.

~, sich му́чыцца; паку́таваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

lästig

a даку́члівы, назо́йлівы, ця́жкі

j-m ~ wérden [fállen*] — назаля́ць, дакуча́ць каму́-н.

ein ~er Gast — няпро́шаны госць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

belästigen

vt (mit D) назаля́ць (чым-н.); турбава́ць (чым-н.)

ich will Sie nicht ~ — не хачу́ Вас турбава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bedevil

[bɪˈdevəl]

v.t. -il(l)ed, -il(l)ing

1) заму́чваць, мо́цна дакуча́ць, назаля́ць

2) зусі́м зьбіва́ць з панталы́ку

3) зачаро́ўваць, кі́даць ча́ры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

надаку́чыць

1. (апрыкраць) zuwíder wérden; wíderlich [ékelig] wérden;

2. (назаляць, дапякаць) belästigen vt (чым-н. mit D); j-m auf die Nérven géhen*; j-m in den Óhren líegen* (просьбамі і г. д.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

annoy

[əˈnɔɪ]

v.t.

1) злава́ць, раздражня́ць

it annoys me — Гэ́та мяне́ раздражня́е

to be annoyed — быць раззлава́ным, незадаво́леным, злава́цца

2) турбава́ць; дакуча́ць, назаля́ць, дапяка́ць; дадзява́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

plágen

vt

1.

му́чыць, тамі́ць; назаля́ць

(каму-н.)

◊ den plagt der Téufel — разм. яго́ нячы́сты спакусі́ў [падбі́ў, падаткну́ў]

2.

(sich) му́чыцца, тамі́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

plague

[pleɪg]

1.

n.

1) чума́ f.

2) бяда́, пля́га f., бе́дзтва n., насланьнё, няшча́сьце n.

a plague of rats — няшча́сьце ад пацуко́ў

2.

v.t.

му́чыць, назаля́ць, дапяка́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

badger

[ˈbædʒər]

1.

n.

1) барсу́к -а́ m.

2) барсуко́вае фу́тра

3) мяккі́ пэ́ндзаль з барсуко́вае шэ́рсьці

2.

v.t.

1) дражні́ць, дакуча́ць, назаля́ць

2) му́чыць, заму́чваць (пыта́ньнямі ці про́сьбамі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

torment

1. [tɔrˈment]

v.t.

1) му́чыць

2) мо́цна непако́іць, назаля́ць, дакуча́ць

He torments everyone with silly questions — Ён назаля́е ко́жнаму дурны́мі пыта́ньнямі

2. [ˈtɔrmənt]

n.

1) му́ка f.

2) прычы́на згрызо́таў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)