надаку́чыць

1. (апрыкраць) zuwíder wérden; wíderlich [ékelig] wérden;

2. (назаляць, дапякаць) belästigen vt (чым-н mit D); j-m auf die Nérven géhen*; j-m in den Óhren líegen* (просьбамі і г. д.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)