назаля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак., каму і без дап.

Часта прыставаць да каго-н., турбаваць каго-н., дакучаць каму-н.

Было ўсё добра, толькі камары назалялі.

|| наз. назаля́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

назаля́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. назаля́ю назаля́ем
2-я ас. назаля́еш назаля́еце
3-я ас. назаля́е назаля́юць
Прошлы час
м. назаля́ў назаля́лі
ж. назаля́ла
н. назаля́ла
Загадны лад
2-я ас. назаля́й назаля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час назаля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

назаля́ць несов. надоеда́ть, досажда́ть, докуча́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

назаля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак., каму і без дап.

Часта прыставаць да каго‑н., турбаваць каго‑н., дакучаць каму‑н. Два дні хлопчыкі назалялі бацькам і суседзям сваімі роспытамі пра партызанаў. Паўлаў. Увечары над ракой было ціха, вельмі прыемна, і нават не назалялі камары. Мікуліч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назаля́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. назаляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

докуча́ть несов., разг. дакуча́ць, надакуча́ць; назаля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

досажда́ть несов. назаля́ць, дадзява́ць; (донимать) дапяка́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надоеда́ть несов. дакуча́ць, надакуча́ць, надаку́чваць; назаля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

назо́ліць

‘назаляць каму-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. назо́лю назо́лім
2-я ас. назо́ліш назо́ліце
3-я ас. назо́ліць назо́ляць
Прошлы час
м. назо́ліў назо́лілі
ж. назо́ліла
н. назо́ліла
Загадны лад
2-я ас. назо́ль назо́льце
Дзеепрыслоўе
цяп. час назо́лячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мазо́ліць, -лю, -ліш, -ліць; незак., што (разм.).

Націраць мазалі доўгай работай або хадзьбой.

М. рукі.

◊

Мазоліць вочы каму (разм.) — дакучаць, назаляць пастаяннай прысутнасцю.

Мазоліць язык (разм.) — упустую гаварыць.

|| зак. памазо́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)