назо́ліць
‘назаляць каму-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| назо́лю | назо́лім | |
| назо́ліш | назо́ліце | |
| назо́ліць | назо́ляць | |
| Прошлы час | ||
| назо́ліў | назо́лілі | |
| назо́ліла | ||
| назо́ліла | ||
| Загадны лад | ||
| назо́ль | назо́льце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| назо́лячы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)