plágen
vt
1.
му́чыць, тамі́ць; назаля́ць
(каму-н.)
◊ den plagt der Téufel — разм. яго́ нячы́сты спакусі́ў [падбі́ў, падаткну́ў]
2.
(sich) му́чыцца, тамі́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)