Verbum

vociferous

[voʊˈsɪfərəs]

adj.

1) крыклі́вы; гарлапа́ністы; гаманкі́

a vociferous person — крыклі́вая асо́ба

2) гу́чны

vociferous cheers — гу́чныя во́клікі

flashy

[ˈflæʃi]

adj.

1) бліску́чы, зіхатлі́вы, асьляпля́льны

2) мімалётны, нетрыва́лы

3) крыклі́вы, які́ кі́даецца ў во́чы; прэтэнзі́йны (пра на́зву, архітэкту́ру)

showy

[ˈʃoʊI]

adj.

1) пы́шны; раско́шны; які́ кі́даецца ў во́чы; шыко́ўны (пра во́пратку)

2) зана́дта я́ркі, страка́ты, крыклі́вы

3) паказны́, разьлі́чаны на эфэ́кт; няшчы́ры

blatant

[ˈbleɪtənt]

adj.

1) крыклі́вы; гарлапа́нскі

2) паказны́, напака́з, разьлі́чаны на эфэ́кт

blatant prosperity — бага́цтва напака́з

3) страшэ́нны, абура́льны

a blatant lie — абура́льная мана́

screaming

[skri:mɪŋ]

adj.

1) вісклі́вы, верасклі́вы

2) Figur. ве́льмі сьме́шны

a screaming farce — ве́льмі сьме́шны фарс

3) Figur. крыклі́вы

а) screaming headlines — крыклівыя загало́ўкі

б) screaming colors — крыклі́выя ко́леры

gaudy

I [ˈgɔdi]

adj.

1) я́ркі, тандэ́тна крыклі́вы, безгусто́ўны

2) страка́ты; квяці́сты (і пра стыль ці мо́ву)

II [ˈgɔdi]

n., pl. -ies, Brit.

сьвяткава́ньне n., урачы́стасьць (асаблі́ва гадавы́ банке́т у ко́леджы)

harsh

[hɑ:rʃ]

adj.

1) гру́бы, грубы́, шо́рсткі, шурпа́ты

a harsh towel — грубы́ ручні́к

harsh rind — шурпа́тая ску́рка

2) рэ́зкі, непрые́мны

a harsh voice — рэ́зкі го́лас

3) да́ўкі, са́дкі (на смак)

4) крыклі́вы

a harsh painting — крыклі́вая карці́на

5) неміласэ́рны, лю́ты, суро́вы

a harsh man — бязьлі́тасны чалаве́к

6) суро́вы, стро́дкі

7) пану́ры; пагража́льны

a harsh expression — пагража́льны вы́раз

8) пану́ры; пусты́; непрыва́бны (бе́раг)

busy

[ˈbɪzi]

1.

adj. -sier, -siest

1) працо́ўны, дзе́йны, заня́ты

a busy person — чалаве́к, заня́ты пра́цай

a busy day — заня́ты дзень

a busy street — заня́тая шу́мная ву́ліца зь вялі́кім ру́хам

2) (пра тэлефо́н) заня́ты

3) які́ суе́ нос не ў сваё

busy body — мітусьлі́вы

4) informal крыклі́вы, страка́ты

a busy wallpaper — крыклі́выя шпале́ры

2.

v.t. busied, busying

даць рабо́ту, заня́так

3.

v.i.

займа́цца, быць заня́тым

flash

[flæʃ]

1.

n.

1) бліск -у m. (мала́нкі)

2) про́бліск -у m. (надзе́і, до́сьціпу)

3) імгне́ньне n., міг -у m.; часі́нка f.

4) паказна́я бліску́часьць

5) каро́ткае паведамле́ньне (у ра́дыё)

6) мо́цная плынь, на́ціск вады́

7) informal жарго́н зло́дзеяў або́ бадзя́гаў

2.

v.i.

1)

а) блі́скаць, успы́хваць

to flash into a blaze — успы́хнуць агнём

б) блі́скаць; сьвяці́цца, зіхаце́ць, іскры́цца (шча́сьцем, ра́дасьцю)

2) ве́льмі ху́тка прабяга́ць, праяжджа́ць, прано́сіцца (пра ду́мку, цягні́к); сіга́ць

3) ху́тка, незаўва́жна міна́ць

3.

v.t.

дава́ць сьветлавы́я сыгна́лы

4.

adj.

паказны́; крыклі́вы (вы́гляд)