Verbum

flash

[flæʃ]

1.

n.

1) бліск -у m. (мала́нкі)

2) про́бліск -у m. (надзе́і, до́сьціпу)

3) імгне́ньне n., міг -у m.; часі́нка f.

4) паказна́я бліску́часьць

5) каро́ткае паведамле́ньне (у ра́дыё)

6) мо́цная плынь, на́ціск вады́

7) informal жарго́н зло́дзеяў або́ бадзя́гаў

2.

v.i.

1)

а) блі́скаць, успы́хваць

to flash into a blaze — успы́хнуць агнём

б) блі́скаць; сьвяці́цца, зіхаце́ць, іскры́цца (шча́сьцем, ра́дасьцю)

2) ве́льмі ху́тка прабяга́ць, праяжджа́ць, прано́сіцца (пра ду́мку, цягні́к); сіга́ць

3) ху́тка, незаўва́жна міна́ць

3.

v.t.

дава́ць сьветлавы́я сыгна́лы

4.

adj.

паказны́; крыклі́вы (вы́гляд)