hinder

I [ˈhɪndər]

v.t.

1) затры́мваць

He was hindered by rain — Яго́ затрыма́ў дождж

2) заміна́ць, перашкаджа́ць, не дазваля́ць

II [ˈhɪndər]

adj.

за́дні

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

baffle

[ˈbæfəl]

1.

v.t.

1) ста́віць у тупі́к, бянтэ́жыць

This puzzle baffles me — Гэ́тая зага́дка ста́віць мяне́ ў тупі́к

2) заміна́ць, перашкаджа́ць

2.

v.i.

бянтэ́жыцца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

híndern

vt (an D, bei D, in D) перашкаджа́ць, заміна́ць (каму-н. у чым-н.)

sich nicht durch etw. (A) ~ lássen* — не хаце́ць [не жада́ць] звя́зваць сабе́ чым-н. ру́кі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

behíndern

vt (an D) заміна́ць, перашкаджа́ць (каму-н. у чым-н.)

durch etw. (A) behíndert sein [wérden] — 1) мець перашко́ду (у чым-н.); 2) быць заня́тым, не мець ча́су

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

clog

[klɑ:g]

1.

v.(-gg-)

1) затыка́ць (-ца), запі́хваць (-ца), запру́джваць

Grease clogged the drain — Тлушч заткну́ў сьцёкавую трубу́

2) заміна́ць

2.

n.

1) перашко́да f.

2) кало́дка f., драўля́ныя кайданы́

3) чараві́кі з драўля́най падэ́швай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гульня́ ж. Spiel n -(e)s, -e; Spíelen n -s (працэс гульні);

гульня́ для дзяце́й Kínderspiel n;

гульня́ ў вайну́ Kríegsspiel n;

вы́йсці з гульні́ aus der Partíe áusscheiden* [áussteigen*];

заміна́ць гульні́ das Spiel verdérben*;

двайна́я гульня́ dóppeltes Spiel;

гульня́ слоў Wórtspiel n;

Алімпі́йскія гульні Olympiáde f -, -n, Olýmpische Spíele

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

stören

vt

1) перашкаджа́ць, заміна́ць (каму-н.)

2) непако́іць, турбава́ць (каго-н.)

3) паруша́ць (што-н.)

lássen Sie sich nicht ~ ! — не турбу́йцеся!

j-n in [aus] der Rúhe ~ — пару́шыць чый-н. пако́й

4) тэх. скажа́ць

den Rúndfunk ~ — заглушы́ць радыёперада́чу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

snag

[snæg]

1.

n.

1) патарча́ка f.

2) корч (падво́дны), тапля́к -а́ m.

3) абло́маны зуб

4) Figur. перашко́да f.

We hit a snag — Мы напаро́ліся на рапто́ўную перашко́ду

5) вы́цягнутая ні́тка (з ткані́ны)

2.

v.i.

1) заміна́ць, перашкаджа́ць; спатыка́цца

2) зачапля́цца; хапа́ць

3) ачышча́ць ад карчо́ў, суко́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)