му́чыцца разм

1. (пакутаваць) sich quälen; Qulen liden* (чым, ад чаго an D, unter D);

2. (рабіць што-н з вялікімі намаганнямі) sich nstrengen, sich bquälen, sich bplagen (над чым mit D);

му́чыцца над якой рабо́тай sich mit iner rbeit bquälen;

му́чыцца над рашэ́ннем зада́чы sich (D) über iner ufgabe den Kopf zerbrchen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бі́цца

1. (наладжваць бойку) sich schlgen*, sich rufen, sich blgen;

2. (ваяваць, змагацца) kämpfen vi, sich schlgen* (за каго, што für A);

3. (намагацца) sich bmühen, sich bquälen, sich bplagen;

бі́цца над рашэ́ннем зада́чы sich mit der Lösung iner ufgabe bplagen;

4. (пра сэрца і г. д.) schlgen* vi; klpfen vi (стукаць);

5. (разбівацца) zerbrchen* vi; sich zerschlgen lssen*;

бі́цца як ры́ба аб лёд sich bmühen wie der Fisch auf dem Trcknen;

бі́цца аб закла́д wtten vi; ine Wtte ingehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

умо́ва ж

1. Bedngung f -, -en; Vorussetzung f -, -en (перадумова); Vrbehalt m -(e)s, -e (агаворка); Nbenbestimmung f -, -en, Klusel f -, -n (асобая ўмова ў дагаворы);

абавязко́вая умо́ва nbedingte Vorussetzung;

ста́віць умо́вай zur Bedngung mchen, die Bedngung stllen;

з умо́вай, каб … unter der Bedngung [dem Vrbehalt], dass …;

умо́ва зада́чы матэм ufgabenstellung f -, -en, Vorussetzungen der ufgabe;

выко́нваць умо́вы die Bedngungen beflgen [inhalten*];

2. мн:

умо́вы (абставіны) Verhältnisse pl, Zstände pl;

умо́вы пра́цы rbeitsbedingungen pl;

жыллёвыя умо́вы Whnverhältnisse pl;

мясцо́выя умо́вы örtliche Verhältnisse;

у цяпе́рашніх умо́вах unter den ggenwärtigen Verhältnissen [Úmständen];

у ха́тніх умо́вах nter häuslichen Verhältnissen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

answer

[ˈænsər]

1.

n.

1) адка́з -у m.

2) Math. разьвя́зка f., рашэ́ньне n.

answer to a problem — разьвя́зка зада́чы

3) рэа́кцыя f.

A nod was her only answer — Ківо́к галавы́ быў е́йным адзі́ным адка́зам

2.

v.t.

1) адка́зваць

to answer one’s question — адказа́ць каму́ на пыта́ньне

2) адгука́цца

а) to answer the door — адчыні́ць дзьве́ры (на стук)

б) to answer the phone — адказа́ць па тэлефо́не

to answer the call — адгукну́цца на кліч

3) адпавяда́ць (патрэ́бам, вымо́гам), быць адпаве́дным

to answer the purpose — адпавяда́ць мэ́це

3.

v.i.

1) адка́зваць, адгука́цца

He will not answer — Ён не адкажа

2) не́сьці адка́знасьць, быць адка́зным

to answer for a crime — не́сьці адка́знасьць за злачы́нства

to answer for one’s safety — быць адка́зным за не́чую бясьпе́ку

- answer back

- know all the answers

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)