1. (пакутаваць) sich quälen; Quálen léiden* (чым-н, ад чаго-н an D, unter D);
2. (рабіць што-н з вялікімі намаганнямі) sich ánstrengen, sich ábquälen, sich ábplagen (над чым-н mit D);
му́чыцца надякой-нрабо́тай sich mit éiner Árbeit ábquälen;
му́чыцца над рашэ́ннем зада́чы sich (D) über éiner Áufgabe den Kopf zerbréchen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
бі́цца
1. (наладжвацьбойку) sich schlágen*, sich ráufen, sich bálgen;
2. (ваяваць, змагацца) kämpfen vi, sich schlágen* (закаго-н, што-н für A);
3. (намагацца) sich ábmühen, sich ábquälen, sich ábplagen;
бі́цца над рашэ́ннем зада́чы sich mit der Lösung éiner Áufgabe ábplagen;
4. (прасэрцаі г. д.) schlágen* vi; klópfen vi (стукаць);
5. (разбівацца) zerbréchen* vi; sich zerschlágen lássen*;
◊ бі́цца як ры́ба аб лёд sich ábmühen wie der Fisch auf dem Trócknen;
бі́цца аб закла́д wétten vi; éine Wétte éingehen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
умо́важ
1. Bedíngung f -, -en; Voráussetzung f -, -en (перадумова); Vórbehalt m -(e)s, -e (агаворка); Nébenbestimmung f -, -en, Kláusel f -, -n (асобаяўмоваўдагаворы);
абавязко́вая умо́ваúnbedingte Voráussetzung;
ста́віць умо́вай zur Bedíngung máchen, die Bedíngung stéllen;
з умо́вай, каб … unter der Bedíngung [dem Vórbehalt], dass …;
умо́ва зада́чыматэмÁufgabenstellung f -, -en, Voráussetzungen der Áufgabe;
выко́нваць умо́вы die Bedíngungen befólgen [éinhalten*];
2.мн:
умо́вы (абставіны) Verhältnisse pl, Zústände pl;
умо́вы пра́цыÁrbeitsbedingungen pl;
жыллёвыя умо́вы Wóhnverhältnisse pl;
мясцо́выя умо́вы örtliche Verhältnisse;
у цяпе́рашніх умо́вах unter den gégenwärtigen Verhältnissen [Úmständen];
у ха́тніх умо́вахúnter häuslichen Verhältnissen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
answer
[ˈænsər]1.
n.
1) адка́з -у m.
2) Math. разьвя́зка f., рашэ́ньне n.
answer to a problem — разьвя́зка зада́чы
3) рэа́кцыя f.
A nod was her only answer — Ківо́к галавы́ быў е́йным адзі́ным адка́зам
2.
v.t.
1) адка́зваць
to answer one’s question — адказа́ць каму́ на пыта́ньне
2) адгука́цца
а) to answer the door — адчыні́ць дзьве́ры (на стук)
б) to answer the phone — адказа́ць па тэлефо́не
to answer the call — адгукну́цца на кліч
3) адпавяда́ць (патрэ́бам, вымо́гам), быць адпаве́дным
to answer the purpose — адпавяда́ць мэ́це
3.
v.i.
1) адка́зваць, адгука́цца
He will not answer — Ён не адкажа
2) не́сьці адка́знасьць, быць адка́зным
to answer for a crime — не́сьці адка́знасьць за злачы́нства
to answer for one’s safety — быць адка́зным за не́чую бясьпе́ку
•
- answer back
- know all the answers
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)