умо́ва ж

1. Bedngung f -, -en; Vorussetzung f -, -en (перадумова); Vrbehalt m -(e)s, -e (агаворка); Nbenbestimmung f -, -en, Klusel f -, -n (асобая ўмова ў дагаворы);

абавязко́вая умо́ва nbedingte Vorussetzung;

ста́віць умо́вай zur Bedngung mchen, die Bedngung stllen;

з умо́вай, каб … unter der Bedngung [dem Vrbehalt], dass …;

умо́ва зада́чы матэм ufgabenstellung f -, -en, Vorussetzungen der ufgabe;

выко́нваць умо́вы die Bedngungen beflgen [inhalten*];

2. мн:

умо́вы (абставіны) Verhältnisse pl, Zstände pl;

умо́вы пра́цы rbeitsbedingungen pl;

жыллёвыя умо́вы Whnverhältnisse pl;

мясцо́выя умо́вы örtliche Verhältnisse;

у цяпе́рашніх умо́вах unter den ggenwärtigen Verhältnissen [Úmständen];

у ха́тніх умо́вах nter häuslichen Verhältnissen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)