betätigen

1.

vt

1) прыво́дзіць у рух [у дзе́янне]; кірава́ць

2) дака́зваць на спра́ве

2.

(sich) дзе́йнічаць

(in D) займа́цца (чым-н.); (bei, an D) прыма́ць удзе́л (у чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

belégen

vt

1) накрыва́ць, засціла́ць

Brot mit Wurst ~ — пакла́сці ка́ўбасу на хлеб

2) абла́йваць

3) абклада́ць (падаткамі)

4) пацвярджа́ць, дака́зваць (з дапамогай дакументаў)

etw. mit Eid ~ — пацве́рдзіць што-н. пад прыся́гай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

náchweisen

*

1.

vt

1) дака́зваць, пацве́рдзіць (дакументальна, эксперыментальна)

2) (j-m) выкрыва́ць, абвінава́ціць (каго-н. у чым-н.)

j-m éinen Írrtum ~ — абвінава́ціць каго́-н. у памы́лцы, паказа́ць каму́-н. памы́лку

3) (j-m) знайсці́, падшука́ць (каму-н. кватэру, работу шляхам пасрэдніцтва)

2.

vi

j-m mit dem Fínger ~ — пака́зваць па́льцам усле́д каму́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гавары́ць

1. spréchen* vt, vi; réden vt, vi (з кім-н mit D; пра каго-н, пра што-н über A, von D);

гавары́ць па няме́цку Deutsch spréchen*;

гавары́ць намёкамі durch die Blúme spréchen*;

гавары́ць без намёкаў frei von der Léber weg spréchen*;

2. (сказаць) ságen vt;

гавары́ць пра́ўду die Wáhrheit ságen;

гаво́раць, што… разм man sagt, dass…;

3. (сведчыць аб чым-н, даказваць што-н) zéugen vi; beságen vt;

аб чым гаво́раць фа́кты? was beságen die Tátsachen?;

яго́ ўчы́нак гаво́рыць аб му́жнасці séine Tat zeugt von Mut;

◊ гавары́ць зага́дкамі in Rätseln spréchen*;

пра гэ́та гаво́раць усе́ das ist in áller Múnde;

гэ́та гаво́рыць само́ за сябе́ das spricht für sich (selbst);

мно́га [ма́ла] чаго́ гаво́раць es wird so mánches gerédet [geságt];

не гаво́рачы ні сло́ва óhne ein Wort (zu ságen) [zu verlíeren]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)