гавары́ць

1. sprchen* vt, vi; rden vt, vi (з кім mit D; пра каго, пра што über A, von D);

гавары́ць па няме́цку Deutsch sprchen*;

гавары́ць намёкамі durch die Blme sprchen*;

гавары́ць без намёкаў frei von der Lber weg sprchen*;

2. (сказаць) sgen vt;

гавары́ць пра́ўду die Whrheit sgen;

гаво́раць, што… разм man sagt, dass…;

3. (сведчыць аб чым, даказваць што) zugen vi; besgen vt;

аб чым гаво́раць фа́кты? was besgen die Ttsachen?;

яго́ ўчы́нак гаво́рыць аб му́жнасці sine Tat zeugt von Mut;

гавары́ць зага́дкамі in Rätseln sprchen*;

пра гэ́та гаво́раць усе́ das ist in ller Mnde;

гэ́та гаво́рыць само́ за сябе́ das spricht für sich (selbst);

мно́га [ма́ла] чаго́ гаво́раць es wird so mnches gerdet [gesgt];

не гаво́рачы ні сло́ва hne ein Wort (zu sgen) [zu verleren]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)